BouwProfs

De bouw online verbonden.

De klant is niet bereid extra te betalen voor duurzaam hout... en wat nu?

Op telegraaf.nl stond deze week te lezen dat de importeurs van hout meer duurzaam hout willen invoeren. Er is echter een probleem, de klanten zijn niet bereid er extra voor te betalen. Dit staat in het jaarverslag van de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Houtondernemingen (VVNH).

 

Er is dus meer aanbod dan vraag, dan zegt een logische marktwet dat de prijs omlaag gaat. De hout branche ziet zich geconfronteerd met een markt die niet extra wil betalen voor duurzaam hout. Is dit nou een typisch geval van een kans, of van een bedreiging? En welke maatregelen moeten nu echt genomen worden, om de vraag te laten toenemen?

Weergaven: 651

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

FSC en PEFC moeten gaan samenwerken ipv elkaar tegenwerken, waardoor er 1 keurmerk wereldwijd zou ontstaan. Dat zou betekenen dat de inkoopkant gemakkelijker aan 1 type gecertificeerd hout kan komen; het aanbod zich vergroot, inkopers sneller kunnen handelen en de markt beter kunnen bedienen. Daarnaast is dit beter te controleren en gemakkelijker werken voor de gehele houthandel.
Bij meer vraag dan aanbod stijgt de prijs!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dit in tegenstelling tot uw bewering
Ik denk dat Michel Eek inderdaad als bewering meent te zeggen; om het ''aanbod'' van duurzaam hout te laten toenemen, zodat de prijzen dalen.
Hierover valt een klein boekje te schrijven. Ik stel voor dat over dit onderwerp een landelijk houtcongres wordt georganiseerd. Toch een aanvullende reactie.

M.i. is het gebrek aan vraag naar duurzaam geproduceerd hout (FSC en/of PEFC) niet een kwestie van prijs, maar een uitwas van de vrije marktwerking en het kuddegedrag van de houtimporteur/handelaar/agent. Daarvoor zijn diverse oorzaken en oplossingen aan te wijzen die te veelomvattend zijn om zo even te verwoorden. Maatregelen kunnen pas genomen worden wanneer men weet waarover men spreekt.

Helaas qua prijsvorming zien wij Nederlanders vaak alleen maar de rechterkant van de menukaart (de prijs) en niet de omschrijving van het gerecht. Wanneer men let op het gemiddelde certificeringproces van een bos dat 5 tot 10 jaar kan duren en dit afzet op de rechten voor exploitatie (in de tropen meestal ca. 30 of 50 jaar) kan je als opdrachtgever (architect, WBV, projectontwikkelaar, bouwbedrijf of overheid) toch beseffen dat zoiets om een hogere prijs vraagt. Ook de kosten van het beheerssysteem lopen in de papieren. Voorschrijven van gecertificeerd hout is uitermate belangrijk. Werk daarom als opdrachtgever alleen met CoC gecertificeerde aannemers om zo de geloofwaardigheid van duurzaam geproduceerd hout goed in beeld te houden. Dit zijn ook vaak bedrijven die aan innovatie doen en rekening houden met milieu en duurzaamheid. Het bouwbedrijf, mede doordat veel bouwbedrijven nog niet CoC zijn gecertificeerd, speelt bij aanbestedingen daarbij een ondoordachte rol. Door ongelijke concurrentie schrijft een ongecertificeerd bouwbedrijf, willens en wetens te laag in om het werk te krijgen en zet daarbij de houtmarkt aan alle kanten onder druk. Er zijn nog voldoende mogelijkheden om niet gecertificeerd hout te kopen. De markt zit voorlopig nog in een transitie periode die nog wel vijf tot tien jaar kan duren.
Een niet onbelangrijk aspect is, dat wanneer er om gecertificeerd hout wordt gevraagd er wel een ongecertificeerd alternatief wordt aangeboden en bij de vraag naar niet gecertificeerd hout (goedkoper) deze zo wordt ingevuld. Dit uit het oogpunt om toch de opdracht te verwerven. De klant komt in verleiding en het werkt ontzettend contraproductief wanneer het gaat om de vraag naar gecertificeerd hout te vergroten.

Echte marketing wordt niet voldoende bedreven. Het aloude adagium “men vraagt en wij draaien” wordt daarbij in ere gehouden. Dan praat ik niet over de technische ontwikkelingen in Accoya, Plato, Techwood, Nobelwood, Stellac of Waxed wood. Of het verbeterde plaatmateriaal (polulieren en berken). Hout is het enige zichzelf her(ver) nieuwbare bouwproduct. Een goede LCA voor diverse veel gebruikte hout soorten is blijkbaar nog moeilijk. De importeur/handel heeft tot taak het duurzame aspect goed over de bühne te brengen, doch raakt verstrikt in onderlinge “stammenstrijd”(lees FSC, PEFC, Keurhout, TPAC, etc). Er wordt teveel waarde gehecht aan “rechtlijnig” denken in plaats van “cirkel”denken. Een rendement cycli in de (tropisch) houthandel was ca. zevenjarig. Door snel winstbejag of de aandeelhouder tevreden stellen is er binnen de houthandel weinig ruimte voor langjarige visie. Deze is belangrijk voor een “duurzame”continuïteit. (wellicht een uitstekend pleonasme?).
Er dient binnen de vraagstelling qua prijsverschil duidelijk onderscheid te worden gemaakt in de positie van naaldhout en loofhout. Gecertificeerd naaldhout is ca. 5-10 euro per m3 duurder (te noemen valt Zweden). Voor loofhout, met name (sub) tropisch gelden andere %, die sterk wisselend zijn, afhankelijk van de houtsoort en het aanbod.
Nu nog is slechts 9 % van het totale wereld bosareaal gecertificeerd (aandeel FSC is hierin meegerekend) dat met een CoC traceerbaar is. Een goede (transparante) databank voor de NL markt met bechikbaarheid, prijs levels, etc. zou goed zijn, doch is de doodsteek voor de handel. Niettemin is hout is een internationale “commodity” en wordt gebruikt voor papier, pulp, cellulose, brandstof, biomassa, meubel, bouwmateriaal, CO2 opslag, etc. En blijft mede daardoor intransparant.
De houtimporteur/handelaar is daarentegen niet transparant genoeg en voorzichtig met het noemen van bronnen aangaande CoC hout. Ook is er op de markt twijfel gezaaid door eerst te ontkennen dat duurzaam geproduceerd hout noodzakelijk is en nu wil men een inhaalslag maken. De houtbranche is niet net als bv de kunststof of aluminium branche eenduidig, integendeel sterk versnipperd. De vloeren en meubelbranche spreekt een daarbij vaak andere taal dan de kozijnenindustrie.
Daarom lijkt mij het gezegde “een ieder heeft recht op zijn eigen problemen” nog even van toepassing. Zie verder www.symaco.nl
Uiteraard stijgt de prijs bij meer vraag dan aanbod. Ik heb in de snelheid de woorden omgedraaid. Bedankt Ina voor je aanvulling.
Reactie via de BouwProfs groep op Linkedin van Eric Hogenbirk, Sr. Bouwkostendeskundige MBK:

" Het draait altijd weer om de muntjes. Ik ben bang dat hetzelfde voor duurzaam bouwen geld. Ze moeten het geld willen investeren, anders komt dit niet van de grond. Met aanbestedingen ook, je leest dat in de meeste gevallen nog steeds voor de laagste inschrijver wordt gekozen. Je moet je echter afvragen of het inderdaad het meest voordelig is. Lange termijn denken is voor veel mensen heel erg moeilijk. "
Volgens mij is de oplossing heel eenvoudig: geen hout zonder fsc-keurmerk meer verkopen op de Nederlandse markt. Dan wordt vanzelf de werkelijke prijs door de markt bepaald.

Jeroen Hollander
@ Jeroen en Ina: Helaas de geest is al enige tijd uit de fles. FSC is opgericht door NGO's en milieu markt- partijen, o.a. WNF. Dit fenomeen heeft er voor gezorgd dat PEFC, als tegenbeweging, werd opgericht door de traditionele marktpartijen (handel en industrie). Het marktaandeel FSC in NL is volgens FSC overall al ca 20 %. Men wil binnen 3 jaar naar 30 %. PEFC ontwikkeld zich nu razendsnel. Niettemin duurt het nog wel een jaar of 15 voordat al het hout duurzaam verantwoord is geproduceerd en is voorzien van een transparant traceringssysteem.
Op zich zijn de ontwikkelingen prima, nu houden we tenminste rekening met de bossen. Nu nog de waarde bepaling daar aan toevoegen . De overheid zou meer flankerend beleid moeten uitoefenen, bv TPAC toetsing binden met het nieuwe bouwbesluit. Daarnaast we lezen vandaag dat de EU gaat zorgen voor de import van uitsluitend traceerbaar legaal hout. Weg met illegaal hout, dat verziekt de prijs. En zet als handel dan een premium op legaal hout welke ten goede komt aan verantwoorde boscertificering. Dan zijn we ook nog eens MVO bezig.
@Ted Wiegman; je hebt volledig gelijk in hetgeen je benoemt. Het aandeel FSC en PEFC hout is beslist onvoldoende en zal slechts stap voor stap een voldoende kunnen worden. Dit zal inderdaad een meerjarenplan zijn. Neemt niet weg; dat er met een samenwerking tussen de keurmerken altijd meer bereikt kan worden.

ted wiegman zei:
@ Jeroen en Ina: Helaas de geest is al enige tijd uit de fles. FSC is opgericht door NGO's en milieu markt- partijen, o.a. WNF. Dit fenomeen heeft er voor gezorgd dat PEFC, als tegenbeweging, werd opgericht door de traditionele marktpartijen (handel en industrie). Het marktaandeel FSC in NL is volgens FSC overall al ca 20 %. Men wil binnen 3 jaar naar 30 %. PEFC ontwikkeld zich nu razendsnel. Niettemin duurt het nog wel een jaar of 15 voordat al het hout duurzaam verantwoord is geproduceerd en is voorzien van een transparant traceringssysteem.
Op zich zijn de ontwikkelingen prima, nu houden we tenminste rekening met de bossen. Nu nog de waarde bepaling daar aan toevoegen . De overheid zou meer flankerend beleid moeten uitoefenen, bv TPAC toetsing binden met het nieuwe bouwbesluit. Daarnaast we lezen vandaag dat de EU gaat zorgen voor de import van uitsluitend traceerbaar legaal hout. Weg met illegaal hout, dat verziekt de prijs. En zet als handel dan een premium op legaal hout welke ten goede komt aan verantwoorde boscertificering. Dan zijn we ook nog eens MVO bezig.
@Ina: volledig mee eens.
.... en terecht.
Duurzaam hout hoort de norm te zijn.
Dus alle houtsoorten en de daarvan afgeleide producten die niet duurzaam zijn verstoren de markt.
Dat houdt in dat de duurzame producten marktconform worden geprijsd en de niet duurzame producten extra worden belast voor de "schade" die zij aan de markt toebrengen.
Fabrikanten en leveranciers komen ondanks hun goede bedoelingen niet uit deze discussie.
Waar belastingheffing, o.a. BTW, een uitstekend stuurmechanisme is, ligt hier een rol voor de overheid.

Antwoorden op discussie

RSS

Wie zijn lid van BouwProfs?

© 2024   Gemaakt door Michel Eek.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden

Google+