De bouw online verbonden.

Kartelafspraken bij inkooptrajecten... hoe herken je ze?

(bron: inkoopcafe.nl)
Kartelafspraken bij inkooptrajecten. Veel besproken, verboden, maar toch komen ze regelmatig voor. Hoe herken en voorkom je ze als inkoopprofessional? De Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) weet raad.

‘Wanneer aanbieders met elkaar samenspannen over hun inschrijvingen of offertes, bijvoorbeeld bij een aanbesteding, betekent dit doorgaans dat er uiteindelijk een hogere prijs en/of slechtere kwaliteit geboden wordt’, stelt Pieter Kalbfleisch, bestuursvoorzitter van de NMa. Volgens zijn organisatie is het meest voorkomende signaal van ongeoorloofde samenwerking het wegblijven van gebruikelijke partijen bij biedingen of het onverwacht terugtrekken van een bod. ‘Ondernemingen die normaal gesproken zouden bieden, spreken af dat zij niet zullen inschrijven op een opdracht of dat zij hun bod zullen intrekken, zodat een ander van succes verzekerd is.’

Signalen
Er zijn signalen op te merken, waardoor je kunt voorkomen dat je in zee gaat met aanbieders die jouw bedrijf als kartel een voorstel doen. Bekende signalen zijn een afname van het aantal aanbieders en schijnbiedingen. Bij deze laatste kent een bod zulke onacceptabele voorwaarden dat het nooit geaccepteerd wordt. Dat is om zeker te zijn dat de ‘uitverkoren’ andere partij er met de opdracht vandoor gaat.

Een minder opvallend signaal is het door de opdrachtnemer regelmatig uitbesteden van werkzaamheden aan concurrenten. Hetzelfde geldt voor patronen. Het komt voor dat bedrijven om en om de bieding ‘winnen’. Zeker bij periodieke aanbestedingen, bijvoorbeeld jaarlijks, is dit mogelijk. Ook kan de prijs in één keer veranderen, wanneer een bepaalde speler meedoet. De NMa raadt dan ook aan om oude offertes en biedingen te bewaren, om zo terug te kunnen zien of er patronen zijn.

Woordgebruik
Het woordgebruik in offertes kan je ook aanwijzingen geven die op kartelvorming duiden. Let bijvoorbeeld op formuleringen als “door de bedrijfsvereniging vastgestelde prijzen”, “sectorspecifieke referentieprijzen en voorwaarden” en “de door concurrent A gehanteerde prijzen”. Hetzelfde geldt voor opmerkingen over de regio waarin een bedrijf werkt of over de concurrent.

Het liefst wil je een ongeoorloofde samenwerking tussen aanbieders natuurlijk vermijden. Hoe doe je dat? De NMa raadt aan de markt goed te verkennen, zodat je weet welke aanbieders er zijn, in welk gebied ze werkzaam zijn en wat de prijzen zoal zijn. Met die kennis kun je meerdere partijen laten reageren op je opdracht. Het is aan te raden hier ook kleinere partijen bij te betrekken. Zorg er wel voor dat je niet te veel informatie geeft. Bijvoorbeeld over de uiteindelijke prijs en hoe deze is opgebouwd. Dat kan aanbieders de gelegenheid geven om – in het vervolg - met elkaar te overleggen.

Hoe gaat u om met dergelijke zaken in uw eigen praktijk? BouwProfs hoort graag uw mening.

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van jacques serle op 27 Juli 2010 op 21.28

Hele dag "oorverdovende stilte" hier.
Pas was die bouwfraude-klokkenluider nog op de TV.
En toen bleek dat hij ook "vuile vingers" had. Volgens O.M. en de pers.
Nu wordt hij weer achtervolgd.
Wel een beetje zielig omdat er niet bij verteld werd waar hij nu werkelijk over de schreef gegaan is.
Vemoedelijk opent dat nog weer meer "beerputten"

Mijn mening is dat er bij bouw ongelofelijk veel geld onnodig wegvloeit naar esthetiek.
Als tekeningen al duurder zijn dat het te bouwen object dan vraag ik me af waar we mee bezig zijn.
Niemand durft eigenlijk te stellen dat we behoefte hebben aan goede huizen en goede wegen (en de rest.)
Alles wordt vaag gehouden met gekonkel achter gesloten deuren.
Dat zal wel zo blijven zolang de groep die er mee bezig is het gaat om geld en zijn baantje.
Met zekerheid is te zeggen dat we achteop raken van wege de "wet van de remmende voorsprong"
M.A.W. Ingehaald worden door het buitenland.
Het zou van grote innovatief vermogen getuigen als we in dit dichtbevolkte land hoofd kunnen bieden aan deze uitdaging.
Om de problemen op orde te krijgen.
Daar heb ik een zwaar hoofd in omdat de kinderen op de lagere school al leren dat : `auto`s vies zijn` .
En : ` hoe kunnen we de boel slopen.`
Wat dit met het onderwerp te maken heeft?
De gestelde doelen zijn niet eenduidig. De problemen worden niet onderkend.
Daarom gaat men eerst praten ipv vechten men noemt dit `polderen`
Dit gebeurd in achterkamertjes dat is onze cultuur.
Al of niet openbare zittingen voor de planelogie zijn al `voorgekookt` maar moeten het democratische gehalte omhooghouden.
Wie de aanbesteding krijgt ? Het heeft te maken met :
Ons-kent-ons, wie-kent-wie, reputatie , eerder opgedane ervaringen, vriendjespolitiek.
Het valt me op dat project ontwikkel buro`s meestal van ver komen.
En aannemers van dichtbij.
Ik ken niet de juiste cijfers maar ik schat dat het aantal tekenburo`s ongeveer gelijk is aan het aantal aannemers
Wat men ver haalt is lekker - te dicht bij is ordinair te gewoon. - een profeet wordt niet geeerd in eigen land.
Dit en nog veel meer dingen hebben er mee te maken.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van jacques serle op 9 Augustus 2010 op 16.28

Woorden als samenspannen, machtsmisbruik, verdachte handelingen.
Dit alles lezende ook in een ander vak gebied :

http://techworld.nl/loopbaan/28922/netwerkbeheerder-san-francisco-k...

Door dit alles zou ik zo bang worden dat het aanbeveling zou worden
te gaan studeren voor dorpsGEK. Dat is volkomen het tegengestelde dan de eerder genoemde types.

Silvio Berlusconi
Bill Clinton
Ruud Lubbers
De eerste twee komen er lachend mee weg.
De laatste heeft serieus een comité tegen angst opgezet.