De bouw online verbonden.
Geen powerplay, maar aanpassen
Geen powerplay, maar aanpassen
Sinds Al Gore met zijn ‘inconvenient truth’ onrust stookt in de wereld is ook in de bouwsector het klimaatbewustzijn toegenomen. Huizen zijn op koelkasten en vaatwassers gaan lijken, althans wat hun energielabel betreft; gloeilampen zijn uit de armaturen verbannen wat ons straks dwingt de kost te verdienen en ontspanning te vinden bij spaarlampen en led verlichting; we jagen op tocht, isoleren ons suf, bouwen eventueel passief met andere woorden: vrijwel iedereen vindt dat we ‘iets’ aan duurzaamheid moeten doen. Met kennis en houding zit het dus wel goed. Toch lijkt het erop dat feitelijk klimaatbewust ontwikkelen en bouwen, gedrag dus, nog lang geen gemeengoed is in het bouwwereldje. Zoals blijkt uit de stroom persberichten die de blijde boodschap verkondigen van het energiezuinigste kantoor, gemeentehuis, sporthal of woningcomplex, blijkt evenwel dat uitzonderingen de regel bevestigen. Maar dat blijven charmante initiatieven. Mede mogelijk gemaakt door een kleine groep bezielde idealisten.
De vraag is dan ook of en wanneer architecten, projectontwikkelaars, planners en aannemers massaal vallen voor duurzame concepten. Niet alleen wat energieverbruik betreft, maar voor concepten die ook in ontwerp en materiaalgebruik rekening houden met de wereld waarop ze van de grond komen. Energiezuinige gebouwen met een esthetisch duurzaam smoel die zich ook nog eens moeiteloos kunnen aanpassen aan veranderende gebruiksbehoeften. Dat klinkt misschien niet zo mooi als Al Gore c.s. het kunnen vertellen. Het klinkt primair als flink investeren met daarbij moeten leven in de onzekerheid of opdrachtgevers en toekomstige gebouweigenaren en -gebruikers bereid zijn voor investeren in duurzaamheid te betalen. Want duurzaam wordt al gauw ‘duur betaald’ als de opbrengstenkant onzeker is als Hollands weer.
En dan toch weer die onaangename waarheid. Weten dat je anders zou moeten, maar dat niet doet omdat je niet weet of de ander meegaat. Ondertussen kauwen op de vraag of wie in traditie blijft steken de boot gaat missen. En zijn de duurzame der aarde de spekkopers van de toekomst? Enfin. Vragen….., veel vragen. Wie hierop een helder antwoord wil, mag ons congres Evolutionair Bouwen beslist niet missen. Een concreet ‘boter bij de vis’-programma maakt duidelijk dat klimaatbewust bouwen financieel, esthetisch en technisch nu en straks lucratieve business is. En Darwin zei het al: “Niet de sterkste overleeft, maar diegene die meest ontvankelijk is voor verandering.” Ik hoop u allen te begroeten op 5 november in het Scheepvaart en Transport College in Rotterdam. Op www.evolutionairbouwen.nl staat een uitgebreid programma. Maar u kunt mij ook een mail sturen, dan zorg ik voor uw aanmelding.
Peter de Winter
Hoofdredacteur ArchitectuurNL en Bouwwereld
Sinds Al Gore met zijn ‘inconvenient truth’ onrust stookt in de wereld is ook in de bouwsector het klimaatbewustzijn toegenomen. Huizen zijn op koelkasten en vaatwassers gaan lijken, althans wat hun energielabel betreft; gloeilampen zijn uit de armaturen verbannen wat ons straks dwingt de kost te verdienen en ontspanning te vinden bij spaarlampen en led verlichting; we jagen op tocht, isoleren ons suf, bouwen eventueel passief met andere woorden: vrijwel iedereen vindt dat we ‘iets’ aan duurzaamheid moeten doen. Met kennis en houding zit het dus wel goed. Toch lijkt het erop dat feitelijk klimaatbewust ontwikkelen en bouwen, gedrag dus, nog lang geen gemeengoed is in het bouwwereldje. Zoals blijkt uit de stroom persberichten die de blijde boodschap verkondigen van het energiezuinigste kantoor, gemeentehuis, sporthal of woningcomplex, blijkt evenwel dat uitzonderingen de regel bevestigen. Maar dat blijven charmante initiatieven. Mede mogelijk gemaakt door een kleine groep bezielde idealisten.
De vraag is dan ook of en wanneer architecten, projectontwikkelaars, planners en aannemers massaal vallen voor duurzame concepten. Niet alleen wat energieverbruik betreft, maar voor concepten die ook in ontwerp en materiaalgebruik rekening houden met de wereld waarop ze van de grond komen. Energiezuinige gebouwen met een esthetisch duurzaam smoel die zich ook nog eens moeiteloos kunnen aanpassen aan veranderende gebruiksbehoeften. Dat klinkt misschien niet zo mooi als Al Gore c.s. het kunnen vertellen. Het klinkt primair als flink investeren met daarbij moeten leven in de onzekerheid of opdrachtgevers en toekomstige gebouweigenaren en -gebruikers bereid zijn voor investeren in duurzaamheid te betalen. Want duurzaam wordt al gauw ‘duur betaald’ als de opbrengstenkant onzeker is als Hollands weer.
En dan toch weer die onaangename waarheid. Weten dat je anders zou moeten, maar dat niet doet omdat je niet weet of de ander meegaat. Ondertussen kauwen op de vraag of wie in traditie blijft steken de boot gaat missen. En zijn de duurzame der aarde de spekkopers van de toekomst? Enfin. Vragen….., veel vragen. Wie hierop een helder antwoord wil, mag ons congres Evolutionair Bouwen beslist niet missen. Een concreet ‘boter bij de vis’-programma maakt duidelijk dat klimaatbewust bouwen financieel, esthetisch en technisch nu en straks lucratieve business is. En Darwin zei het al: “Niet de sterkste overleeft, maar diegene die meest ontvankelijk is voor verandering.” Ik hoop u allen te begroeten op 5 november in het Scheepvaart en Transport College in Rotterdam. Op www.evolutionairbouwen.nl staat een uitgebreid programma. Maar u kunt mij ook een mail sturen, dan zorg ik voor uw aanmelding.
Peter de Winter
Hoofdredacteur ArchitectuurNL en Bouwwereld
Weergaven: 72
Welkom bij
BouwProfs
© 2024 Gemaakt door Michel Eek.
Verzorgd door
