Ik zag onlangs een erg interessante discussie, gestart door
Jos M.C. Plas over het terugbrengen van faalkosten in de bouw.
Ik zal zijn topic integraal in deze discussie zetten, ben erg benieuwd naar uw visie op dit zeer actuele thema.
-------------------------------------
Al decennia wordt er gediscussieerd over het terugbrengen van de faalkosten in de bouw. Recent ontving ik een uitnodiging voor een Masterclass over dit thema. De oplossing van de themaprofessional is nu ‘ketenintegratie in de bouw’ om de naar zijn schatting 5 – 30% faalkosten terug te dringen. Dit lijkt schokkend hoog, maar schijn bedriegt. Deze cijfers zijn echter al jaren bekend. Als het deze bedrijfstak serieus was, had men er al lang wat aan gedaan. Als we hier daadwerkelijk iets aan willen veranderen gelden er 5 spelregels waar onvoorwaardelijk antwoord op gegeven moet worden.
1. Noodzaak (urgentie):
Moeten we hier NU echt iets aan doen of is uitstel mogelijk? Staat het water aan de lippen of zit er nog te veel vet op de botten?
2. Bereidheid:
Willen we hier echt wat aan doen of zoeken we slechts schijnoplossingen?
3. Vermogen:
Kunnen we er wat aan doen? Hebben de we kwaliteit en competenties om er wat aan te doen of laten we deze bedrijfstak nog steeds leiden door ?
4. Belangen:
Wie hebben er welke belangen en afhankelijkheden? Wie heeft de macht om zaken te versnellen of te vertragen? Kunnen we ons inzetten voor het algemeen belang of zijn we niet in staat uit te stijgen boven het eigenbelang?
5. Posities:
Waar plegen we welke interventies. “iedereen moet veranderen, behalve ik” is een bekend credo van topbestuurders. Willen we iets werkelijk veranderen dan kan niemand buiten schot blijven. We dienen de moed te hebben op elke niveau in de bestuurlijke en operationele keten interventies te plegen die hout snijden.
De Masterclass blinkt zoals gebruikelijk uit in fantastische analyses en prognoses en dat uitgangspunten op het hoogste niveau geborgd moeten worden. Jammer alleen dat daar de faalkosten niet gemaakt worden.
Aan ieder gebed kot een eind. Er zijn echter vele gebeden. Pas als in de bouw de 'grote jongens' gaan vallen, zal dan de noodzaak de overhand krijgen? Zal dan wellicht het laatste gebed geschoten worden?