De bouw online verbonden.

Hoe om te gaan met extensieve ruimtegebruikers?

Discussie gestart op BouwProfs op Linkedin door Angelique Gerritsen, accountmanager Economische Zaken Gemeente Ede:

" Het ontwikkelen van nieuwe bedrijventerreinen is geen gelopen koers meer. Het Rijk, de Provincie, een ieder hanteert de lijn dat oude bedrijventerreinen geherstructureerd dienen te worden alvorens nieuwe bedrijventerreinen ontwikkeld zouden mogen worden. Dat betekent dat bedrijfsgrond die momenteel wordt uitgegeven zeer intensief wordt uitgegeven. Concreet: hoog bebouwingspercentage van de kavel, geen open opslag, een hoog aantal werknemers per hectare, etc.

Niet alle bedrijven kunnen daar aan voldoen. Er zijn nu eenmaal bedrijven die veel open ruimte nodig hebben voor hun activiteiten. Denk bijvoorbeeld aan het drogen van beton, recycle-activiteiten, auto-sloop. Misschien niet de meest "sexy" bedrijven, maar ze voorzien wel in een behoefte. Echter, het lijkt erop dat in de huidige situatie het voor deze bedrijven vrijwel onmogelijk wordt een uitbreidingslocatie te vinden.

Hoe kan een gemeente hier het beste mee omgaan, dit hele vraagstuk afgezet tegen Rijks- en Provinciaal beleid? Is een regionale aanpak de oplossing? Is het stimuleren van "hergebruik" van bestaande panden de oplossing en zo ja, onder welke voorwaarden dan? Ik hoor graag hoe de leden van Bouwprofs hier tegen aan kijken. "

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van BouwProfs Redactie op 14 April 2010 op 17.05

Reactie via BouwProfs van Jan Th. van der Heeden, ruimteregisseur:

" Gelukkig wordt er eindelijk een nieuwe koers ingezet in de ontwikkeling en exploitatie van bedrijventerreinen.

De eerste contouren van dat nieuwe beleid zijn zichtbaar gemaakt in adviezen zoals die van de VROM-raad ("Werklandschappen") uit 2006 en van de Commissie Noordanus (Taskforce Herstructurering Bedrijventerreinen) uit 2009.

Naar mijn mening zijn enkele belangrijke conclusies die je hieruit kunt trekken:

a) (samenwerkende) gemeenten behouden voorlopig een belangrijke rol, met de provincie en soms het Rijk op de achtergrond

b) bedrijventerreinbeleid wordt integraal beleid gericht op gezondmaking van alle bedrijfsaccommodaties op de langere termijn

c) bij het formuleren van het ruimtelijk beleid spelen lokale en regionale bedrijven een dubbelrol als marktpartij en als partner in (her)ontwikkeling

d) in dat beleid formuleren gemeenten welke categorieën bedrijven zij wel of niet kunnen en willen faciliteren

e) provincies zien erop toe dat bedrijven zoals genoemd die van wezenlijk belang zijn voor het functioneren van de regionale economie maar vaak niet gewenst worden alsnog geschikte vestigingsmogelijkheden krijgen en behouden in de regio

f) indien nodig gebruiken provincies daarvoor hun bevoegdheden in het kader van de Wro

De sleutel ligt bij een goede samenwerking met het lokale en regionale bedrijfsleven en een sterke rol van de provincie met name wanneer op lokaal niveau geen adequate oplossingen (kunnen) worden geboden. "

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Pieter Lanser op 19 April 2010 op 9.44

Extensieve ruimtegebruikers .... dat labeltje hadden we nog niet gehad. De decoderen van de geheimtaal van provinciale planologen is altijd een boeiende ontdekkingsreis! Het schijnt te gaan om activiteiten zoals het drogen (sic!) van beton. Wel, als er toch iets slecht is voor jong beton, dan is het wel uitdrogen. Uitharden en opslaan zijn prima, maar drógen! Geef daar in hemelsnaam nooit een vergunning voor af, want dat is vragen om moeilijkheden.

Het lijkt me dat de vraag niet moet zijn of een bedrijf veel ruimte nodig heeft (per werknemer), maar vooral hoe de kwaliteit van die ruimte zal zijn en wat de activiteit voor indirecte gevolgen voor de omgeving heeft, zoals (verkeers)hinder en visuele kwaliteit. Betonbedrijven, recyclingsactiviteiten, auto-ontmanteling zijn inderdaad geen sexy bedrijfsactiviteiten, maar ze moeten wel gebeuren. Ze zijn nuttig en zelfs maatschappelijk relevant.
In deze categorie behoren ook de vele logistieke en distributiebedrijven die Nederland inmiddels rijk is. Ze zien er in hun grote, vormeloze stalen dozen vaak niet uit, maar we kunnen schijnbaar toch maar moeilijk zonder.

Gelukkig zijn het Rijk en de Provincie het er nu eindelijk over eens dat oude bedrijfsterreinen eerst moeten worden geherstructeerd alvorens groen licht wordt gegeven voor het ontwikkelen van nieuwe terreinen. Dat was bitter hard nodig, want elke gemeente wilde graag zijn eigen bedrijventerreintje en wat was er dan mooier en goedkoper dan een nieuwe zichtlocatie ontwikkelen in de groene weide, vlakbij de (verstopte) snelweg? De gemeentes kwamen daar zelf niet uit, want opereerden in onderlinge concurrentie. Zowel het een (verloedering van oude terreinen) als het ander (nieuwbouw in de groene weide) was ongewenst. En met de zichtlocatie was het, na het aanleggen van het zeven meter hoge betonnen geluidsscherm, vaak snel gedaan. Die beslissende factor valt steeds vaker weg.

Als ik provinciaal (of regionaal) planoloog was dan zou ik de bedoelde groep van 'ruimte-extensieve' bedrijven als een aparte categorie beschouwen. Niet vanwege het feit dat ze 'ruimte-extensief' zijn, maar omdat ze niet passen in het beeld dat bedrijventerreinen vooral dienen te bestaan uit 'high tech', 'innovatief' en 'kennisintensief'. We willen vanachter ons beeldscherm in ons comfortabele kantoor niet meer weten waar ons vlees vandaag komt, waar ons beton wordt gemaakt of waar onze auto wordt gedemonteerd. Productie-activiteiten worden in Nederland stiefmoederlijk benaderd en wel in het bijzonder als het stempeltje 'laagwaardig' er op wordt geplakt. Laten we om te beginnen daar eens mee ophouden.

Het woord 'ruimte-extensief' is in dit verband niet anders te interpreteren dan als 'ongewenst'. Het gemeenschappelijke kenmerk is echter dat het activiteiten zijn die doorgaans een regionale betekenis hebben. Ze verplaatsen naar het buitenland is geen optie. Ik zou zeggen, neem eens contact op met de betreffende branches. Die kunnen voorbeelden laten zien van bedrijven die uitstekend ingepast zijn. Dat neemt wellicht wat koudwatervrees weg en leidt vast ook tot een beter begrip van de nut en noodzaak van het betreffende ondernemerschap.