De bouw online verbonden.

If you pay peanuts you will get monkeys.

Bouwprof Edgar Westerhoven stelt in de BouwProfs groep op Linkedin zichzelf de volgende vraag:

Ik zie de factor geld steeds terug komen binnen de verschillende fora. Ik ben het niet eens dat het bij bouwen om altijd om de prijs gaat. Geld is een van de stuur variabelen. Je hebt ook nog organisatie, kwaliteit, informatie en tijd. Kortom je go-kit gotik gitko of hoe je wilt.

Een focus op prijs werkt beperkend op een wijdere blijk die zich richt op (een duurzame) waarde creatie voor een project of binnen een team. Daardoor kan de doorlooptijd omlaag, de kwaliteit omhoog, is er meer samehang binnen een team leveren zij betere infromatie en kan de prijs omlaag.

Ben benieuwd hoe anderen hierover denken en hoe zij er met hun opdrachtgevers, leveranciers, concurenten over praten.

Af focus on price will make the quality drop. A focus on quality will make the price drop.

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van David Meijer op 10 April 2011 op 22.22

Even terug naar de oorspronkelijke discussie die Edgar aanslingerde.

Wij hebben inmiddels een paar prima ervaringen achter de rug waarbij we vantevoren ons budget bekend hebben gemaakt en waarbij inschrijvende partijen op kwaliteit met elkaar konden concurreren. Die aanbesteding is (uiteraard) gebaseerd op niet meer dan een VO. GPR, EPC, exploitatielast zijn allemaal kwaliteitsaspecten waar we op uit (kunnen) vragen. Komt bekend voor? dit zijn 1 of meerdere letters uit de DBFMO-vorm van aanbesteden/contracten. Werkt wat mij betreft uitstekend, en de door ons gesproken verliezende partijen zouden graag een volgende keer weer mee doen.

Groet,

David Meijer

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Beate Bouwman op 11 April 2011 op 4.43

Hallo Edgar (FDCC11-friend),

wat maak je hier los met een simpele bewering...

ik betwijfel de hele aanbestedingsprocedure, die met name gericht is op prijs,ook al mag je de economisch beste bieder kiezen...

Als ik hier boven lees dat bij aanbestedingen naar de omvang van de onderneming (track-record, omzet, etc.) gekeken wordt, bekruipt me het gevoel, dat het hierbij om beschermingsmechanismen gaat, net zoals dat ook vaak bij de architectenkeuze het geval is, waardoor kleine bureaus helemaal niet in aanmerking komen voor grotere gebouwen. Het is begrijpelijk, dat deze mechanismen bestaan. Het is vergelijkbaar met het hekje om je tuin...

Toch genereren deze mechanismen helaas veel te weinig innovatie. Mensen worden pas creatief als je niets hebt of de verveling toeslaat. Niet hardop, maar wel zachtjes, durf ik te stellen, dat de bouwcrisis het beste is,wat Nederland kan overkomen: of je bouwt nog goedkoper (waarbij bedrijven onder kostprijs werken met alle gevolgen vandien...) of bedrijven bereiden zich voor op betere tijden met een kwalitatief hogere vraag van de markt.

Ik zit (nog) volop in de particuliere markt, waar gelukkig opdrachtgevers bestaan,die niet alleen een mercedes voor de deur hebben staan,maar ook in een mercedes willen wonen (helaas zijn er ook die,die een mercedes bestellen, in wonen en de rekeningen niet kunnen betalen...).

Ik denk, dat prijs altijd een belangrijke factor blijft. Maar dan moet je ook accepteren, dat je geen mercedes rijder/bezitter bent. Voor een dubbeltje op de eerste rang gaat misschien lukken, alleen niet in de mooie theaters met de goede acteurs.

Gezond, milieu- en energievriendelijk wonen (met of zonder mechanische ventilatie en wtw) tegen vergelijkbare prijzen is nu al mogelijk. In Duitsland gaan ze echt geen passiefhuizen of laag-energiehuizen bouwen als die drie keer zo duur zijn of alleen bij inachtname van terugverdientijden rendabel zijn. Iedereen die dat beweert vertelt gewoon onzin.

Misschien komt nog de tijd dat verlaagde BTW en hypotheekrenteaftrek gekoppeld worden aan innovatie en niet simpel aan het feit dat je investeert in je huis. Trouwens mag je niet eens spreken over investeren. Investeren betekend uiteindelijk iets kopen, dat zelf weer geld oplevert. Daarvan is geen sprake als de huizenprijzen blijven dalen en het gekochte al verouderd is bij ingebruikname. Van een oude eend kan je gewoon nooit een mercedes maken,ook al is het rijden nog zo leuk.

Hierbij ter zijde gelaten al het culturele erfgoed, dat het waard is om te koesteren,maar dan a.u.b. met passend en verantwoord materiaal en techniek.

Ik denk dat het bij veel bedrijven om overleven gaat in deze barre tijden en dat gedrag uit het verleden nu zijn tol eist. Ook bouwers en projectontwikkelaren, banken en eigenaren zullen toch wel moeten inzien dat er iets behoorlijk mis is gegaan in de afgelopen jaren. Wat ik schrikbarend vind is het leereffect (bijna nihil) en tegelijkertijd zie ik kleine bedrijven die enorm innovatief zijn. Soms zit de toekomst in een kleine speler, die allang de kennis (en daarmee gepaarde) ervaring in huis heeft om het de grote jongens te leren. Maar het hoeft niet altijd groot te zijn om betekenisvol te zijn: persoonlijke benadering, lage overhead, flexibiliteit, netwerk, partners (ipv veel te veel medewerkers) en talenkennis (bv Duits) maken soms het verschil.

Terwijl we hier de huizen van de toekomst bedenken en een na het andere clubje oprichten om het wiel opnieuw uit te vinden,worden deze in het buurland gewoon gebouwd. Misschien zou een uitwisselingsprogramma binnen de bouwsector deze gap kunnen sluiten en weer leven in de brouwerij brengen.

Terug op je vraag: prijs is zeker niet alles,maar niet onbelangrijk. Om dit uit te stralen, heb je leiders nodig met charisma: volgens mij ben jij er zo een:-)

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Eelco Braakman op 11 April 2011 op 11.07

Een groot deel van het prijsniveau wordt ook beinvloed door de factor Risico.

Als opdrachtgevers, bouwmanagers en/of architecten niet de juiste risico's inzien en deze ondervangen, maar alle risico's bij de aannemer neerleggen, zal dit zeer prijsopdrijvend werken. Het is dus van cruciaal belang om ook gedurende het hele ontwerptraject de risio's in beeld te brengen en daar passende maatregelen op los te laten. Het kan ook zijn dat er bepaalde risico's zijn die de opdrachtgever juist zelf kan dragen. Zo wordt de aannemer ontlast en krijgt de prijs een veiliger niveau.

Het is dus niet alleen prijs-kwaliteit verhouding, maar het complete GROTIK-spectrum heeft hier invloed op.

Dat een bouwteam niet garant staat voor een scherpe prijs, wil niet betekenen dat daarmee dan de risico's wel zijn ondervangen. Een aannemer weet al gedurende het gehele traject waar hij aan toe is (Organisatie, Informatie) en kan dan een betere inschatting maken van de risico's. Het is alleen nog erg ongebruikelijk om de risico's te benoemen en onderling af te kaarten. Oftewel: contracterende sleutelpersonen: goede taak weggelegd.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Onno Brasser op 12 April 2011 op 12.13

Geheel mee eens, wij begeven ons ook met name op de particuliere woningmarkt en ik vertel potentiele opdrachtgevers altijd het volgende: Vergelijk het bouwen eens wat meer met het kopen van een auto. Je kunt een Volkswagen kopen of een Mercedes, beide zijn goede auto's maar waar kies je voor? Deze open benadering is voor mensen die niet of weinig in hun leven met bouwen te maken hebben gehad naar mijn mening eenvoudig te communiceren. Want wat is kwaliteit in de bouwwereld? EPC, passiefhuis, koudebruggen, duurzaam etc. allemaal termen die een gemiddelde eindgebruiker niets zegt en hem of haar uiteindelijk ook niet interesseert. Tegenwoordig ben je al duurzaam als je 90 jaar wordt. Een eindgebruiker wil weten wat het verbruik van een woning is in bewoonde toestand toegespitst op een gezinssituatie en leefgewoonten. Deze kwaliteit van leven staat centraal en daar wordt door ons een heel duidelijk en helder prijskaartje aan gehangen. Het is aan de opdrachtgever om te beslissen of hij/zij het ervoor over heeft. Open communicatie betekent wel dat je moet weten waar je over praat, van a-z en daar schort het nogal eens aan. In Nederland wordt vaak een bepaalde m3-prijs gecommuniceerd, wat men er precies voor krijgt is vaak niet duidelijk en inclusief een waslijst aan stelposten, verrekenposten en opleverpunten. Maar indien je iemand vraagt of een bepaalde m3-prijs in- of exclusief de BTW is blijft men vaak het antwoord schuldig.... als iemand het te duur vindt zegt het dan iets over de kwaliteit van het geleverde of over de kennis van deze persoon over het onderdeel waar het over gaat of kan men het eenvoudigweg niet betalen?
Geld is een doel voor een ontwikkelaar maar een middel voor een eindgebruiker. Dat er kansen komen voor bedrijven die de totale (af)bouw beheersen door de 110% regeling waar de AFM nu mee bezig is moge duidelijk zijn.