De bouw online verbonden.
Jaagt de gemeente Amsterdam aannemers op kosten?
In Amsterdam worden aannemers op kosten gejaagd. Dat valt in ieder geval te lezen in het FD van deze week. Aannemers die inschrijven op opdrachten van de gemeente Amsterdam klagen over het gedwongen inkopen van stenen en ander materiaal bij de Materiaaldienst van de gemeente. Diverse aannemers vinden dat ze daardoor duurder uit zijn en inkoopvoordeel mis lopen. De prijsverschillen kunnen oplopen tot circa 30%.
Op cobouw.nl reageert de gemeente Amsterdam door te zeggen dat de inkoop van materialen geen gedwongen winkelnering is maar directielevering met vaste prijzen.
Wie heeft gelijk vind jij, de gemeente of de klagende aannemers?
Weergaven: 4617
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van Michaël de Vos op
-
Quis custodet ipsos custodiet ipsos custodet (et cemaentariis)?
-
Permalink Antwoord van Wijbranda Holterman op
-
Een directielevering is een levering door en voor kosten van de opdrachtgever. Dat wil zeggen zonder hiervoor een bedrag te rekenen aan de aannemer. De aannemer dient in dat geval alleen de kosten voor het verwerken op te geven. De directielevering dient voorafgaand aan de prijsopgave van de aannemer bekend te zijn c.q. vermeld te worden in het bestek. De gemeente Amsterdam heeft dus m.i. geen gelijk.
-
Permalink Antwoord van Ron Reijnders op
-
Ik snap heel goed waarom Amsterdam het een variant/ synoniem van TBS noemt.
Het heeft namelijk dezelfde eigenschappen als bij TBS. (geen wedstrijd op inkoopvoordeel maar een wedstrijd om het werk)
Dit in tegenstelling tot Leveren door de aannemer.
Het enige is dat Amsterdam slimmer is dan bij de TBS constructie.
Bij de Adam constructie is de aannemer verantwoordelijk voor de bouwstof; als hij er niet zuinig mee omspringt gaat het de aannemer geld kosten. Dat is slim (en het grote nadeel van TBS).
Ik vind de kritiek van aannemers ook volkomen onterecht. Hebben ze die kritiek ook als een OG werkelijk deze materialen als TBS in bestek zet?
Dat zouden ze dan namelijk net zo hard moeten doen.
punt 2.:
de grotere aannemers hebben bij aannemerslevering altijd een voorsprong op de kleinere; is dat dan zo eerlijk?
punt 3.: de materiaaldienst koopt in via een aanbesteding daarmee heeft men een lagere prijs. dat voor grote werken de prijs nog lager zou kunnen zijn kan kloppen maar compenseert zich n.m.m. met het feit dat alle werken in A'dam groot EN klein tegen dezelfde (lage) prijs gaan.
Wel zie ik een ander nadeel maar daar gaat de vraag niet over.
-
-
wees gewoon blij met het feit dat je daardoor ook minder risico loopt (dan bij eigen inkoop), minder tijd nodig voor een aanbesteding en tenminste gelijk aan de streep staat.
-
-
dat een aannemer 30 % inkoopvoordeel misloopt is natuurlijk onzin. want als A 30 % voordeel heeft zal B ook wel 30 % of 29 of 31 voordeel hebben. Dit lijkt me echt een non-discussie.
(Dat de OG mogelijk een voordeel laat varen heb ik al uitgelegd)
-
Permalink Antwoord van WillemJan Bluyssen op
-
Helemaal eens met de andere reacties (alleen het latijn kan ik niet volgen). Ik wil daar aan toe voegen dat als aannemers dergelijk % aan verlies gaan noemen op inkoop van materialen zij wat mij betreft erg veel marge hebben en ze beter in de handel kunnen gaan werken. Als de aannemers het juist van die marges moeten hebben en niet meer kunnen verdienen op manuren, vakmanschap, materieel e.d. dan mag daar wat mij betreft een cultuuromslag gaan plaats vinden, want de bouwwerken zijn hiermee onnodig duur en vaak worden er niet de materialen toegepast die opdrachtgever en architect aanvankelijk voor ogen hadden. Resultaat en prestatie van het bouwwerk zijn vervolgens vaak beneden peil.
Slimme zet van de gemeente A'dam en ben benieuwd naar volgende varianten die in de sector bedacht worden om wensen, eisen en prestatie werkelijk in de gebouwen te realiseren zonder al die consessies die aannemers door hun inkoopbeleid gedurende de bouwfase opdringen.
-
-
Ik ben het 100% met WillemJan eens.
Als dat voordeel inderdaad orde grootte op 30 % zou liggen verklaard dat wel waarom kortingen van 20 % op het subtotaal worden verstrekt.
Hetgeen in de RAW-regeling overigens (formeel gezien) helemaal niet is toegestaan want men moet de kosten toedelen naar de bestekspost waar dit materiaal gevraagd wordt. (en dus niet als totale inkoopkorting in de staart)
Ik wacht op de 1e rechtszaak daarover. Er zijn al rechtszaken die die kant op neigen.
WillemJan Bluyssen zei:................ .
-
Permalink Antwoord van Willem Kester op
-
Ik ben het met de reacties van Ron en WillemJan eens. Er is een ander aspect wat ik heb meegemaakt bij een TBS. De aannemer had kritiek op de kwaliteit van rioolbuizen die niet rond zouden zijn bij de mof-spie.
Een geschil werd aangegrepen om tijd te winnen en de opdrachtgever onder druk te zetten.
Een voordeel bij het laten kopen van de materialen is dat verlies, verduistering en diefstal voor rekening van de aannemer is. Hij neemt dus adequate maatregelen de materialen te beschermen en zuinig bij het verwerken met de materialen om te springen. Kleine aannemers zijn idd in het nadeel tov grote aannemers die veel grotere kortingen kunnen bedingen bij aankopen (tot wel 50% bij PVC materialen).
-
-
Willem, of je nu TBS stelt of gedwongen winkelnering via de L en de Materiaaldienst van A'dam maakt denk ik weinig uit. In beide gevallen heeft de OG een verantwoordelijkheid omdat de ON geen keuze had.
Maar andersom kan (als het werkelijk zo is) ook een OG (!) bij een reguliere levering klagen over de niet rondheid (grotere kans op lekkage?)
De ON zal echter klagen over het slecht in elkaar schuiven bij niet rondheid vermoed ik zo.
NB
In mijn ver verleden tijd kreeg ik bij kleine aannemer al 70 % korting op PVC. (zegt mij weinig)
Een aannemer die zijn posten afprijst tegen de Praxis/Gamma bruto prijzen is nooit aannemer.
ook de MD van A'dam koopt niet in voor 10 % korting op de Praxis Gamma prijzen.
Welkom bij
BouwProfs
© 2024 Gemaakt door Michel Eek.
Verzorgd door
