Wat is wel en wat is niet acceptabel binnen een prestatiecontract?

In de samenwerking met de overheid krijgen de opdrachtnemers meer en meer eigen verantwoordelijkheden toebedeeld. Het inzetten van een prestatiecontract is hierbij een geëigend middel. De samenwerking tussen overheid en de markt gaat vaak prima, maar wat gebeurt er binnen de samenwerking als het echt fout gaat?

Thomas Arts werkt interim bij de provincie Zuid Holland en schetst een voorbeeld van een situatie waarin de samenwerking tussen provincie en opdrachtnemers alles behalve vlekkeloos verliep tijdens het onderhoud aan beweegbare bruggen. Het ontbinden van dit prestatiecontract het een enorme impact op alle partijen. Voorafgaand aan het ontbinden was een aantal storingen opgetreden aan diverse bruggen met directe grote gevolgen voor weggebruikers en scheepvaart.

Arts geeft aan dat het specifiek ontbinden van dit contract reden is geweest voor de provincie om dergelijke prestatiecontracten nog eens scherp tegen het licht te houden. Centrale vraag hierbij was hoe een dergelijk contract waar zeer veel aandacht van het publiek en politiek voor is, idealiter opgezet zou moeten worden. Arts heeft gemerkt dat het voor zowel de provincie als opdrachtgever als ook voor de opdrachtnemers het lastig manoeuvreren was tussen zaken loslaten en juist verantwoordelijkheden naar zich toe te trekken. In het verleden nam de provincie juist strak de regie in handen van het onderhoud om die vervolgens niet meer los te laten. Nu moest men leren om zaken over te laten aan de opdrachtnemer. Voor de provincie heeft het prestatiecontract vooralsnog niet opgeleverd wat men er van verwacht had. Het blijft een worsteling.

Thomas Arts voert tijdens de Nationale Conferentie Beheer en Onderhoud Infrastructuur een debat over dit het ontbonden prestatiecontract. Lees hier meer over het programma.