Remt imago de vooruitgang in de bouwsector?

Opmerking

Reactie van Pascal van Droogenbroeck op 15 Februari 2012 op 22.29

Een raak stuk van George K.I. Ang! Mooi voorbeeld van hoe bijvoorbeeld een lokale overheid nu acteerd en hoe het eigenlijk NIET zou moetengaan: Een poosje geleden was ik betrokken bij het maken van bezuinigingsplannen voor een gemeente. Deze gemeente besteed c.a. 5.5 milj. per jaar aan aanleg en onderhoud van de riolering, op mijn vraag of daar op bezuinigd kon worden was het antwoord vanuit de betrokken ambtenaren NEE. Men besteedde immers alles aan, dus had overal de laagste prijs voor. Na enig doorvragen bleek de engeneering ook te worden aanbesteed bij ontwerpbureaus, men had niet zo een goed idee hoeveel meerwerk deze manier van werken nu eigenlijk mee bracht, hoeveel ambtenaren uren er in project/ proces begeleiding ging zitten en hoe het nu exact zat met de kosten voor onderhoud voor zo een nieuw aangelegd systeem. Ergo deze gemeente nam de goedkoopste engeneer ( dus niet het beste ontwerp) liet het uitvoeren door de goedkoopste aannemer (zonder te weten wat dat aan extra kosten oplevert), waarna onderhoud appart bekeken werd. Je hoefd geen genie te zijn om te bedenken dat als je aangeeft wat je budget is en je vraagt om een construct-build & maintain aanbieding, je goedkoper uit bent op het eind van de rit, je veel minder uren kwijt bent aan het proces en je het budget veel beter in de hand houd. Of deze gemeente deze gedachte ook daadwerkelijk gaat volgen is nog de vraag. Ondersteuning in dat kader aan lokale overheden om te komen tot professioneler opdrachtgeverschap zullen zeker heel belangrijk kunnen zijn, zowel voor kostenbeheersing aan de kant van de opdrachtgever (in dit geval maatschappelijk geld!). Mooie taak voor het Bouwteam om lokale overheden uit te leggen hoe het ook kan, juist tijden van bezuiniging kunnen een mooie aanleiding zijn om eens een andere weg in te slaan. Aan de andere kant zal de winstgevendheid en de continuiteit voor de opdrachtnemer ook vergroten. Natuurlijk is het wennen ook voor opdrachtgevers om een andere route te lopen als dat je gewend bent. Openheid, vertrouwen, goede communicatie met korte lijntjes en open en transparant evalueren is hiervoor noodzakelijk. Niet goed voor juristen, wel goed voor opdrachtgevers en opdrachtnemers. Die laatsten moeten dan wel deze manier van werken ook in de gehele organisatie uitleggen en implementeren en van een dergelijke opdracht ook echt een succes willen maken.    

Reactie van George K.I. Ang op 15 Februari 2012 op 21.28

Antwoord op de reactie van Herman Brink:

Het overbrengen van een visie op procesvernieuwingen in de bouw, beter samenwerken etc., in de bouwbranche, is sinds 2004 (o.a. de acties van de Regieraad Bouw, door overheid en bouw gezamenlijk gefinancierde en uitgevoerde PSIBouw onderzoeksprojecten) extra onder de aandacht gebracht. Maar hoe krijg je de partijen zover dat ze meedenken en (nog belangrijker) meedoen, vraagt Herman. Daar is meer voor nodig, met name het DOEN, m.i. dmv het in gang zetten van “make it happen” mechanismen, waardoor vernieuwing ontstaat als gevolg van het stellen van een andere vraag en niet als vernieuwing op zich. Bijvoorbeeld door het op zodanige wijze aanbesteden en inkopen dat de aanbieders (incl de architect en adviseurs) door betere samenwerking meer rendement kunnen scoren. Een voorbeeld is het vragen om eindresultaten (zoals kwaliteit binnenklimaat, energiezuinigheid, bedrijfszekerheid van de faciliteit etc), en dmv het aanbesteden op basis van service-. en gebruiks/exploitatiekwaliteit, die uitsluitend kunnen worden bereikt als resultaat van effectieve samenwerking. Daardoor kan het sturen van de kwaliteit van het bouwwerk als geheel, sturen op "total costs of ownership" zoals Pascal van Droogenbroeck stelt (voor zowel opdrachtgever als opdrachtnemers) een vanzelfsprekendheid worden, omdat er beter op wordt verdiend. Professionalisering van (met name publiek) opdrachtgeverschap is een kritische succesfactor omdat veranderingen van aanbod nu eenmaal beginnen bij veranderingen in de vraag. Dus inderdaad, Herman en Bouwteam, geen wollig taagebruik bij de bouwers brengen maar "make it happen" effecten initiëren.

 

Reactie van George K.I. Ang op 15 Februari 2012 op 20.46

Antwoord op de vraag van Eric Hogenbirk:

Een "klant met nieuwbouwplannen" (in deze algemeen geformuleerde term) zou ik aanraden de persoon of personen met relevante expertise uit zijn/haar netwerk, die hij/zij het meest vertrouwt, te raadplegen wat de verstandigste aanpak is in relatie tot zijn/haar ambitie en doelstelling met de plannen. Een verdere aanpak is geheel afhankelijk van de inhoud van de te stellen opgave, in dat verband zou ik ook aanraden om een ambitiedocument voor het eindresultaat en voor de gewenste proceskwaliteit op te (laten) stellen. Een dergelijk document is een prima basis ter ondersteuning van de selectie van partijen en van de sturing op proceskwaliteit. De beoogde samenwerkingskwaliteit kan namelijk worden geconditioneerd door (op basis van het ambitiedocument) een gemeenschappelijke visie van partijen op het eindresultaat als project start-up met partijen vast te stellen. Er zijn voorbeelden van een ergelijk ambitie-document, dat rond 2006 met succes is ontwikkeld tbv. Rijksprojecten.

Reactie van Pascal van Droogenbroeck op 15 Februari 2012 op 18.19

Is het slechte imago verrassend? Nee dit speelt al enorm lang en niet zo een beetje ook, is het zorgelijk: ja uiteraard. Is het een kwestie van nog harder werken en nog meer kwaliteit leveren? Dat ligt eraan waaraan harder gewerkt wordt! Openheid, transparantie, opleiding, communicatie en een goede dialoog met opdrachtgevers, dat zijn de zaken waar nu eens echt heel hard aan gewerkt moet worden door de sector. Bouwen is geweldig mooi, als kind doen we het dan ook al graag met blokken, maar toch heeft de sector een uitzonderlijk slechte naam. Nog steeds is er grote angst en onwilligheid om open en transparant te acteren, nergens voor nodig. Opleiding tot vakman is volledig overgelaten aan het bedrijfsleven, soms gaat dat goed, vaak gaat dat ondermaats met als gevolg te weinig vakmanschap en onderwaardering van het werk van de (veelal) jongens met de poten in de modder. En voor de duidelijkheid, die kunnen niet veel harder als dat nu gebeurd. Communicatie intern laat te wensen over, werkvloer en management groeien steeds verder uit elkaar. Communicatie extern bestaat uit negatieve programmas of opgeklopte reclames. Waargebeurde succesverhalen uit de praktijk zouden meer aandacht moeten krijgen: zien is geloven en werkt motiverend voor anderen. En ga in gesprek met opdrachtgevers, durf te vragen om het vertrouwen om de mogelijkheid te krijgen het anders te doen. Leg uit waarom traditionele aanbestedingsmethoden niet meer werken. Vraag met welgemeende interesse naar wat de opdrachtever voor ogen heeft en wat daarvoor beschikbaar is. Leg uit als de vraag onmogelijk is, of leg uit hoe het doel bereikt zou kunnen worden. Dring ook aan op professionalisering van opdrachtgeverschap (hier is immers geen opleiding voor!). Leg uit dat een op uitvoering afgestemd ontwerp leidt tot een lagere kostprijs. Leg uit dat continuiteit leidt tot lagere kostrpijzen. Leg uit dat construct & maintain constructies leiden tot lagere en veel beheersbaardere "total costs of ownership". Maak van bouwen weer het feestje wat je ook hebt ervaren in de jaren waarin je met de blokkendoos bezig was. Daar kon je trots op zijn, je wist met welke blokken je het moest doen en je wist ook dat je na het bouwen je eigen rommel weer op moest ruimen. Maar wie zou dit dan moeten initiëren? De brancheorganisaties en de overheden moeten het vliegwiel in beweging zetten en als versneller dienen, de individuele bouwbedrijven en opdrachtgevers moeten de rest samen doen. Het is een kwestie van duurzaam ondernemen, uiteindelijk beter voor iedereen dus waarom getreuzeld? Daar is feitelijk geen Bouwteam voor nodig.      

Reactie van Herman Brink op 15 Februari 2012 op 15.10

George K.I. Ang. Ben het eens met de opstelling, maar hoe breng je dat zonder wollig taalgebruik bij de bouwer onder de aandacht en hoe krijg je een architect/adviseur zover dat ze echt mee willen denken in kwaliteit. Ik hoop dat de heer van Oosten en zijn team ook met de voeten in de modder gaan staan en dieper in de bouw gaan kijken hoe men denkt. Betrek daar beslist ook de opdrachtgever en architect in, want anders gaat een bedrijfstak onderuit en kunnen we opnieuw beginnen. In de eerste plaats moet het niet gaan om imago verbetering, maar met name om kwaliteit verbetering. Als de kwaliteit stijgt en afspraken worden nagekomen, dan zal het imago vanzelf stijgen. Niet bij de schoorsteen beginnenn met bouwen, maar bij het fundament, dat geldt ook voor een organisatie.

Reactie van Eric Hogenbirk op 15 Februari 2012 op 15.00

Geachte heer Ang, wat zou u een klant met nieuwbouwplannen adviseren? Hoe pakt u dit aan? 

Reactie van George K.I. Ang op 15 Februari 2012 op 14.08

De ingebrachte reacties bevestigen het twijfelachtige (laat ik het niet slecht noemen) imago van de bouw, ik noem enkele bevindingen:

-   Elkaar als partijen de schuld geven over de specificaties en uitvoering van bouw- en installatiedelen en -componenten, als iets niet functioneert...."onkundige architect, aannemer aanpakken, onkundige adviseur"...etc.

-   In combinatie met het focuseren op techniek en bouwonderdelen, ipv. op het geheel als eindresultaat, benadrukken de bevindingen het sterk gefragmenteerde karakter van het proces, hetgeen fundamenteel imagobepalend is voor de bouw in zijn meesat traditionele vorm. en daar komen we op deze wijze dus nooit uit, evenzeer een keiharde realiteit als de negatieve ervaringen van velen.

-   Het gaat immers om het leveren van gebruikskwaliteit, van het resultaat als geheel, en dus zou het ontwerp- en uitvoeringsproces wars moeten zijn van fragmentatie, ergo is samenwerkingskwaliteit, ketenintegratie etc, bepalend voor imagoversterking.

Maar ik ben ervan overtuigd dat de diverse goede voorbeelden van samenwerkingsresultaten uit de NL praktijk (te veel om op te noemen) en de huidige lopende vernieuwingsinitiatieven zoals o.a. het lectoraat Nieuwe Cultuur in de Bouwketen in de loop der tijd, versterkt door talenten uit de jongere generatie, het imago in de bouw fors versterken. En dus hoop ik dat het Bouwteam olv Joop van Oosten daar de volle aandacht op richt in hun taak.

  

Reactie van Eric Hogenbirk op 15 Februari 2012 op 13.35

Natuurlijk Herman. De hoofdaannemer is en blijft hoofdelijk aansprakelijk. Het probleem is alleen dat je als klant daar niets mee opschiet. De fout is gemaakt. Bereid het werk goed voor, voordat je het gaat aanbesteden. Dat bedoel ik ermee aan te geven. Dan krijg je inderdaad de echt goede projecten zoals jij het noemt.

Reactie van Herman Brink op 15 Februari 2012 op 13.23

Eric Hogenbirk, verbazend hoe je reageerd. De hoofdaannemer is altijd verantwoordelijk voor een goed en deugdelijk werk. Je mag ervan uitgaan dat er kundige mensen aan het werk zijn bij een hoofdaannemer. Helaas blijkt dat de hoofdaannemer een organisatie is die de prijzen bij elkaar veegt en een werk aanneemt. Uiteraard is dat niet een optie voor alle aannemers, velen doen het goed. Zorg voor deskundige mensen op de werkvloer in de voorbereidingsperiode en laat onderaannemers direct aanschuiven bij de voorbespreking. Zelfs is het voor een opdrachtgever wijzer om de onderaannemers aan te trekken om samen met architect en bouwer het project vanuit de grond op te bouwen. Als we op deze manier gaan bouwen, kan ik je garanderen dat er echt goede projecten uitkomen. Dat zal het imago van de bouw een opsteker geven. Niet gaan voor de laagste prijs, maar voor het beste product. Bedrijven die daar niet aan mee willen werken gewoon boycotten. We moeten ons ook niet gek laten maken door architecten die het altijd weer mooier willen maken dan mogelijk is en dat ook doordrukken. Maak ze hoofdelijk aansprakelijk, zodat ze zich wel 3 keer bedenken om hun gedachte er door te drukken. Dat geldt ook voor adviseurs, geen goed advies of zelfs een verkeerd advies, dan ook dokken. Als je als onderaannemer een werk aanneemt dat eigenlijk niet kan, moet je daar melding van maken. Wil men het wel zo hebben dan het werk weigeren, misschien kan er een regeling komen dat zo'n werk besmet wordt verklaard. Op deze manier bescherm je o.a. de Z.Z.P ers en de kleine bedrijven die anders op de fles gaan.

Reactie van Eric Hogenbirk op 15 Februari 2012 op 12.06

Waarom moet je de hoofdaannemer aanpakken Sebastiaan? Er is toch een onkundige adviseur geweest die dingen heeft omschreven die niet kloppen? De aannemer voldoet aan het bestek.

Dit soort zaken moet je voordat je begint te bouwen met elkaar oplossen! Als iets niet voldoet moet een ter zake deskundig onderaannemer melden dat het bestek tegenstrijdig is. De architect kan dan in de nota de juiste ventilatiebox met de juiste geluidisolatieslang voorschrijven. Iedereen blij en gelukkig. Voorkomen is beter dan genezen. We willen in het voortraject zo min mogelijk geld uitgeven aan adviseurs etc. De klant moet realiseren dat als je peanuts betaald je monkeys krijgt.

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• Volgende ›
• Pagina