BouwProfs

De bouw online verbonden.

Bouwen op het water de manier om dorpen leefbaarder te maken?

(bron: cobouw)

Bouwen op het water biedt volgens architect Bart van Bueren ongekende mogelijkheden. Hij denkt hierbij aan de bouw van restaurants en postkantoren die over het water verplaatst kunnen worden, zodat dorpen aan het water gebruik kunnen maken van deze voorzieningen. Het idee van Van Bueren is beloond met de Zuid-Hollandprijs.

De prijsvraag van de provincie Zuid-Holland had als thema `kwaliteitsverbetering van de woon- en leefomgeving van het landelijk gebied`. Van Bueren, die een eigen bedrijf gespecialiseerd in waterbouw heeft, besloot mee te doen samen met zijn compagnon Dries Schuwer, werkzaam bij ingenieursbureau MWH. Hun plan heet `Toekomst adaptief met wateraders`. Hiermee willen ze laten zien dat de aanwezigheid van water kansen biedt om leefbaarheidsproblemen op te lossen.

`Veel dorpen in de provincie Zuid-Holland hebben vergelijkbare problemen. De vergrijzing neemt toe, mensen trekken weg en onder meer postkantoren, restaurants en bibliotheken verdwijnen, omdat ze niet meer rendabel zijn. Die beweging zet de leefbaarheid sterk onder druk. Met verplaatsbare voorzieningen is dat probleem op te vangen.` Gemeenten die aan het water liggen, en die zijn er genoeg in Zuid-Holland, zijn dan sterk in het voordeel.

Wat denkt u, is het innovatieve idee van Bart van Bueren terecht beloond? Kent u andere initiatieven die kunnen bijdragen aan het leefbaar maken en houden van dorpskernen?

Laat het ons weten, wij horen graag uw mening.

Weergaven: 209

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Reactie via Linkedin van Michaël De Vos van de Vos architecten:

"Het idee is origineel en heel "Hollands" en het kan ook zeker wat ondersteunen, maar de betekenis is niet veel groter dan "de mobiele gemeentesecretarie" die de gemeente Apeldoorn door haar dorpen laat rijden.

Juist het gegeven dat die voorzieningen er steeds maar "even" zijn doet afbreuk aan de werking. Het feitelijke probleem van de leegloop van dorpen heeft een veel fundamentelere basis: Wij hebben een economie ontwikkeld die steeds minder mensen nodig heeft voor haar fysieke productie, we zijn (eerlijk is eerlijk: mede daardoor) zo welgesteld dat de woningbezetting extreem laag is en we trekken wonen en werken om milieuredenen steeds verder uit elkaar.
Zo blijft er te weinig voedingsbodem over om wat eerder levensvatbaar was in leven te houden. Feitelijk moeten we dus nieuwe impulsen verzinnen waardoor dorpen weer levensvatbaar worden, dan komen die voorzieningen daar wel achteraan.

Die impulsen zouden wat mij betreft vooral gericht zijn op een economie die om mensen draait en niet om geld en rente. De uitweg is daarmee niet gemakkelijk, maar wel fundamenteel. Het idee van van Bueren kan tot die tijd prima dienst doen."
Reactie via Linkedin van Jan-Willem Wesselink, hoofdredacteur bij Elba Media:

"Wat ik af en toe een beetje mis in de discussies over krimp is de werking van de economie. De verdwijning van winkels en andere voorzieningen uit wijken en dorpen is een proces dat al decennia bezig is. Dat proces wordt hooguit wordt versterkt door krimp, maar er in ieder geval niet door veroorzaakt.
Het wordt wel veroorzaakt door voortdurende schaalvergroting. Dat zie je aan de ene kant terug bij de consument die bereid is verder te rijden als de boodschappen daar goedkoper zijn. En aan de andere kant door gemeenten en andere (semi)publieke organisaties die van burgers verwachten dat ze verder reizen voor basisvoorzieningen. Het hele systeem is gericht op groei.

Daar kun je van alles van vinden, maar met name het verdwijnen van commerciële voorzieningen lijkt mij maar lastig tegen te gaan. De simpele vraag is namelijk: ben je zelf bereid meer te betalen voor je dagelijkse voorzieningen (eigen belang) om daarmee een winkel in stand te houden (algemeen belang). Het succes van de prijzenoorlogen in de supermarkten toont aan dat de meeste mensen dat niet zijn. Ondanks alle mooie gedachten over een maatschappij die draait om de mens en niet om het geld."
Oppervlaktewater is een onontbeerlijk landschappelijk element, ook in een urbane of in een dorps- of wijkcontext.

Op het landschap in Nederland moeten we zuinig zijn.

Dus kolonisatie van het water schreeuwt om terughoudendheid, om een ruimtelijke ordening op centraal niveau.
Er is al genoeg landschap aan de randen van de bebouwde kommen en langs infrastructuren verknoeid !! (denk aan de verrommeling door stereotiepe bedrijventerreinen van nauwelijks of geen ruimtelijke waarde).

Antwoorden op discussie

RSS

Wie zijn lid van BouwProfs?

© 2024   Gemaakt door Michel Eek.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden

Google+