De bouw online verbonden.

Grote steden moeten groter want groter betekent duurzamer. Logisch toch?

Grote steden zijn duurzamer dan kleine. Als we een ‘sustainable society’ willen creëren, dan moeten we steden nog groter maken, zeggen twee natuurkundigen die de ontwikkeling van steden in wiskundige formules hebben gevat.

De theoretische natuurkundigen Geoffrey West (Santa Fe Institute) en Luis Bettencourt (Los Alamos National Laboratory) analyseerden bergen data over steden – van het aantal pompstations tot de gemiddelde loopsnelheid van inwoners. Na twee jaar kwamen ze tot de conclusie dat alle stedelijke variabelen in een paar eenvoudige formules beschreven kunnen worden.

‘Het maakt niets uit of je Manhattan, New York, of Manhattan, Kansas, pakt. De stedelijke patronen blijven dezelfde’, zegt West in een interview met The New York Times. Met die formules kunnen ze schattingen maken over allerlei stedelijke zaken met een nauwkeurigheid van 85 procent. Zo kunnen ze op basis van het aantal inwoners niet alleen het gemiddelde inkomen, maar ook de afmetingen van de riolering voorspellen.

Biologie en de stad
‘Ik kan met deze wetten precieze voorspellingen maken over het aantal geweldsmisdrijven en het oppervlak van de wegen in een stad in Japan met 200.000 mensen. Ik weet niets over deze stad, of zelfs waar het ligt, maar ik kan u alles over vertellen’, aldus West.

Nog belangrijker, de theoretische natuurkundigen vonden dat biologische wetten over de schaal van dieren (Wet van Kleiber) ook voor steden gelden. Grote dieren hebben minder energie nodig per kilo lichaamsgewicht dan hun kleinere soortgenoten. En ook in grote steden is het energieverbruik per inwoner minder dan in kleine steden.

West’s analyse toont aan dat als een stad verdubbelt in omvang, het energieverbruik slechts met 85 procent groeit. In grote steden is de carbon footprint per inwoner minder groot dan in kleine steden. Een recente analyse van Harvard en University of California, Los Angeles (UCLA) toont aan dat de gemiddelde bewoner van Manhattan 14.127 kilo minder CO2 per jaar uitstoot dan hun standsgenoten in de buitenwijken van New York.

Een stad is menselijke interactie
Kleine gemeenschappen lijken op het eerste gezicht een stuk groener, maar verbruiken een onevenredig groot deel van alles. Als gevolg hiervan zal het creëren van een duurzamere samenleving betekenen dat onze grote steden zelfs nog groter moeten, betoogt West.

Maar een stad is niet alleen infrastructuur en heeft weinig met energie-efficiëntie te maken, stelt West. ‘Als je mensen vragen waarom ze verhuizen naar de stad, geven ze altijd dezelfde redenen. Ze komen om een baan te vinden, hun vrienden te volgen of om hip te worden. Steden vergemakkelijken menselijke interacties.’

Wanneer een stad verdubbelt in omvang, neemt ook de economische activiteit per inwoner met ongeveer vijftien procent toe. Maar ook geweldsmisdrijven, verkeersproblemen en AIDS-gevallen stijgen met hetzelfde percentage, zegt West.

Sneller en sneller
En dit is waar de vergelijking tussen steden en dieren eindigt. Als een stad steeds groter wordt, begint alles te versnellen. Een groeiende stad maakt iedereen in die stad productiever. Dat stimuleert meer mensen om naar de stad te komen. Terwijl een olifant heel langzaam gaat, aldus de onderzoeker.

Maar onze levensstijl in de stad is uiteindelijk onhoudbaar. ‘Een stedeling consumeert meer energie dan een blauwe vinvis, het grootste dier dat ooit heeft bestaan’, zegt de natuurkundige. ‘Dat is de reden waarom onze levensstijl onhoudbaar is. Als er niets verandert, zal het systeem uiteindelijk instorten.’

Constante innovatie
Hoe vermijden we dit sombere lot? De oplossing zit in constante innovatie, zegt West. Verstedelijking heeft geleid tot een schijnbaar onmogelijke hoeveelheid economische groei, maar het heeft ook innovaties opgeleverd die het mogelijk maken de groei voort te zetten.

Omdat onze levensstijl zo duur is om te onderhouden, wordt elke nieuwe bron in een sneller tempo uitgeput. Dit betekent dat de cyclus van innovaties moet zich ook versnellen. Het eindresultaat is dat steden niet alleen het tempo van het leven verhogen, maar ook het tempo waarmee het leven verandert.

(Bron: levendesteden.nl)

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van Diederik Veenendaal op 13 Januari 2011 op 11.14

Ja, ik kwam het filmpje al tegen. Ik kan mij het punt voorstellen, immers voor de duurzaamheid per persoon maak je in een grotere stad gebruik van bijbehorende schaalvoordelen.

De denkfout zit hem volgens mij in relatief versus absoluut denken. Verstedelijking en innovaties hebben misschien tot een lagere footprint p.p. geleid, maar wel tot meer mensen. Dweilen met de kraan open lijkt me. Anderzijds leidt verder toenemende welvaart nu wel weer tot een maximum wereldbevolking rond 2050 naar het lijkt. Hoe dan ook interessante conclusies van deze vakgroep.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Matthias de Vries op 13 Januari 2011 op 12.47

Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Alles kan in een grote stad efficiënter worden georganiseerd in een stad dan in een dorp of kleine stad. Door een efficiëntere infrastrucktuur en behuizing blijft er bovendien meer ruimte voor de natuur.
Hierdoor kan er dus minder energie verbruikt worden per persoon, echter er zijn ook een aantal nadelen.

De onderzoeker geeft zelf al aan dat de mens in een drukke omgeving waar men niet wordt gestoord door de rust van de natuur ;), productiever wordt, afleiding gaat zoeken die moet worden gecreëerd in plaats van opgezocht. Dit is dus actieve ontspanning in plaats van passieve afleiding. Voor dagelijkse passieve ontspanning in de natuur is immers geen ruimte. Deze actieve ontspanning vraagt echter weer om energie. Ook als men productiever wordt in het werk kost dit meer energie, denk aan computers, licht of machines die blijven draaien. De vraag is dus of men inderdaad minder energie gebruikt ondanks de toegenomen efficiëntie in met name de infrastructuur.

Daarnaast zorgt centralisatie van de behuizing ook voor centralisatie van de afvalstroom en dus ook voor een verkleining van de plaatselijke buffer capaciteit.
Mensen leven minder lang en zijn over het algemeen minder gelukkig in de gestreste omgeving van de stad.

Energie zal op den duur volledig milieu vriendelijk en tegen zeer lage kosten worden verkregen door juist decentralisatie van de energie voorziening. Hierbij wekt een ieder zijn eigen energie op, de mogelijkheden hier voor bestaan al en zijn afdoende voor een luxe levensstijl. De energie die teveel wordt opgewekt op een bepaald moment kan worden opgeslagen en worden gebruikt voor vervoer en / of als buffer voor momenten dat er te weinig energie wordt opgewekt. In een grootstedelijke omgeving is het moeilijker of misschien zelfs onmogelijk om decentraal energie op te wekken of om dit op een milieu vriendelijke manier te doen zonder uitgebreide en dure infrastructuur. Hier is binnen een dergelijke structuur geen ruimte voor. De vraag is dus wat het belang is van een verhoogde efficiëntie als dit lijdt tot een minder milieuvriendelijke manier van opwekken van energie.

Gezien deze nadelen ben ik juist voor een decentrale huisvesting ook al gaat dit ten koste van ruimte voor de natuur. Het is namelijk denk ik gunstiger voor de natuur met betrekking tot de vervuiling. Daarbij kan men ook meer na gaan denken over natuur binnen de leefomgeving. Groene daken en gevels of zelfs gemoderniseerde earth ship systemen.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Matthias de Vries op 13 Januari 2011 op 13.11

Nog een ding innovatieve ideeën komen voort uit noodzaak en niet zozeer uit hard werken. De noodzaak ontstaat door problemen waarmee men geconfronteerd wordt. Zijn er minder problemen dan is er dus minder innovatie, maar dan is er ook minder noodzaak tot innovatie. In een grote stad stuit men al sneller op problemen en gaat men vervolgens hard aan het werk deze op te lossen, hoe complexer de omgeving hoe complexer ook de oplossing. In een kleinere agglomeratie zijn er minder problemen en zijn de problemen minder complex, waardoor ook een oplossing eenvoudiger en sneller gevonden is.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Diederik Veenendaal op 13 Januari 2011 op 13.21

Volgens mij kwam innovatie eerder voort uit de hogere mate van integratie en kruisbestuiving in een grotere/dichtere agglomeratie, zowel in het constateren/verzinnen en oplossen van problemen. Niet zozeer uit een toename van problemen of hun complexiteit in zulke agglomeraties. Ik denk dat noodzaak en innovatie niet evenredig zijn. Veel innovatie komt gewoon voort uit menselijke nieuwsgierigheid; vandaar dat universiteiten ook niet volledig commercieel kunnen zijn.

Daarnaast lijkt mij dit punt steeds minder toepasselijk door de komst van internet, waardoor de totstandkoming van innovatie een steeds zwakkere correlatie heeft met de fysieke afstand en dichtheid van mensen.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Fred Janssen op 13 Januari 2011 op 14.20

Interessante insteek welke helaas geen hout snijdt. Je kunt het gedrag van mensen niet uitdrukken in formules. Leuke algemeenheden maar 'uit diepgaand onderzoek' zegt mij helemaal niets. Het leven in steden is aantoonbaar ongezonder, stressvoller en gevaarlijker dan in minder dicht bebouwde gebieden. In de jaren 70 is een experiment uitgevoerd met muizen in een omsloten ruimte. Elke keer werd de populatie iets vergroot. Dit ging prima totdat een kritisch maximum werd bereikt. Het gedrag van de individuele muizen veranderde terstond en velen gingen ten onder. Dat de 'energie footprint' 0,85 x die van niet-stedelingen is bij verdubbeling van inwoneraantal is zeer discutabel. Feit is wel dat een stedeling meer energie verbruikt dan niet stedelingen al is die 0,85 x zo groot. Denk alleen maar eens aan de files en de dagtripjes als de stedeling de stad ontvlucht. 0,85 x heel veel is nog steeds teveel.

Dat een olifant minder energie per kilo lichaamsgewicht nodig heeft dan bijv. een muis is wellicht juist. Alleen als een olifant door je tuin loopt heeft dat duidelijk meer impact dan de toertocht van de muis door die zelfde tuin.

Duurzaam betekent dus beslist dan ook niet groter. Dat er wat moet gebeuren is helder maar meer concentreren is absoluut niet het antwoord. Duurzaam betekent voor de mens niet alleen meer doen met energie maar met alles wat je doet, eet, gebruikt en verbruikt tijdens je leven. De grootste problemen waar wij met ons allen voor staan bevinden zich in toenemende mate vooral in de grote stedelijke gebieden op aarde. Om deze nog groter te maken om het hoofd te bieden aan de uitdagingen leidt m.i. tot het tegenovergestelde. Het antwoord is impliciet al ingesloten in de laatste alinea. Wat moet veranderen is onze levensstijl.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Matthias de Vries op 13 Januari 2011 op 16.56

Ik heb het heel kort door de bocht omschreven, maar hetgeen u zegt is niet zo verschillend van wat ik zeg. Immers een innovatie moet een doel hebben, iets oplossen waarvoor nog geen of een minder goede oplossing voor was. Hiervoor heeft men dus eerst een probleem nodig. Voor je een probleem kunt constateren moet het er eerst zijn. Eerst problemen verzinnen / maken met als enig doel ze daarna op te lossen is geen innovatie en nogal een zinloze bezigheid.
In een dichtere agglomeratie komt men meer problemen tegen waarvoor oplossingen gevonden moeten worden dan in minder dichte agglomeraties.
Het is natuurlijk ook waar dat men door makkelijker en met meer mensen te kunnen communiceren sneller tot een oplossing cq innovatie komt. Echter indien er minder problemen zijn heeft men ook minder oplossingen nodig. Innovatie op zich kan toch niet het doel zijn. Het doel zou moeten zijn innoveren om de problemen waarmee wij geconfronteerd worden op te lossen anders is innovatie nutteloos. Dichte agglomeraties zorgen voor een hoop stress waardoor mensen actiever worden en dus meer tijd stoppen in het vinden van innovaties, maar ook in het veroorzaken van problemen. Wat betreft internet heeft dit niet helemaal het zelfde effect. Internet is een keuze die je gemakkelijk kunt veranderen, als je de computer uit zet ben je er vanaf. Als je woont en werkt / leeft in een dichte agglomeratie is het veel lastiger hieraan te ontsnappen. Mensen in een dichte agglomeratie zullen ook vaker gebruik maken van het internet omdat ze minder worden afgeleid door de drang om te genieten van de natuur en internet zelfs gebruiken om te kunnen ontspannen.

Diederik Veenendaal zei:

Volgens mij kwam innovatie eerder voort uit de hogere mate van integratie en kruisbestuiving in een grotere/dichtere agglomeratie, zowel in het constateren/verzinnen en oplossen van problemen. Niet zozeer uit een toename van problemen of hun complexiteit in zulke agglomeraties. Ik denk dat noodzaak en innovatie niet evenredig zijn. Veel innovatie komt gewoon voort uit menselijke nieuwsgierigheid; vandaar dat universiteiten ook niet volledig commercieel kunnen zijn.

Daarnaast lijkt mij dit punt steeds minder toepasselijk door de komst van internet, waardoor de totstandkoming van innovatie een steeds zwakkere correlatie heeft met de fysieke afstand en dichtheid van mensen.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Matthias de Vries op 13 Januari 2011 op 17.14

Fred Janssen zei:

Interessante insteek welke helaas geen hout snijdt. Je kunt het gedrag van mensen niet uitdrukken in formules. Leuke algemeenheden maar 'uit diepgaand onderzoek' zegt mij helemaal niets. Het leven in steden is aantoonbaar ongezonder, stressvoller en gevaarlijker dan in minder dicht bebouwde gebieden. In de jaren 70 is een experiment uitgevoerd met muizen in een omsloten ruimte. Elke keer werd de populatie iets vergroot. Dit ging prima totdat een kritisch maximum werd bereikt. Het gedrag van de individuele muizen veranderde terstond en velen gingen ten onder. Dat de 'energie footprint' 0,85 x die van niet-stedelingen is bij verdubbeling van inwoneraantal is zeer discutabel. Feit is wel dat een stedeling meer energie verbruikt dan niet stedelingen al is die 0,85 x zo groot. Denk alleen maar eens aan de files en de dagtripjes als de stedeling de stad ontvlucht. 0,85 x heel veel is nog steeds teveel.

Dat een olifant minder energie per kilo lichaamsgewicht nodig heeft dan bijv. een muis is wellicht juist. Alleen als een olifant door je tuin loopt heeft dat duidelijk meer impact dan de toertocht van de muis door die zelfde tuin.

Duurzaam betekent dus beslist dan ook niet groter. Dat er wat moet gebeuren is helder maar meer concentreren is absoluut niet het antwoord. Duurzaam betekent voor de mens niet alleen meer doen met energie maar met alles wat je doet, eet, gebruikt en verbruikt tijdens je leven. De grootste problemen waar wij met ons allen voor staan bevinden zich in toenemende mate vooral in de grote stedelijke gebieden op aarde. Om deze nog groter te maken om het hoofd te bieden aan de uitdagingen leidt m.i. tot het tegenovergestelde. Het antwoord is impliciet al ingesloten in de laatste alinea. Wat moet veranderen is onze levensstijl.

@ Fred Jansen. Helemaal mee eens. Om onze levensstijl te veranderen moeten we eerst op een andere manier gaan denken. Geld is ooit begonnen als een middel waarmee men een ruil kon uitstellen. Middels geld kon men een geit ruilen tegen een koe ook als de gene met wie je de geit wou ruilen zelf geen koe had. Ook kon men later terug komen als er op dat moment geen koe beschikbaar was of als je de koe pas op een later tijdstip nodig had. Kortom een geweldige innovatie. Echter vandaag de dag is het een doel om ten koste van alles en iedereen (inclusief het eigen zelf) zoveel mogelijk geld bijeen te brengen. Zelfs als men moet gaan stemmen zegt men op de tv dat "men moet gaan stemmen met de eigen portemonnee als uitgangspunt" als of dit het hoogste goed is. Aan zaken als een prettige leefomgeving, sociale zekerheden, evenwichtige samenleving, zorg voor minder bedeelden en zekerstelling van de toekomst van onze kinderen wordt geheel voorbij gegaan. Terwijl juist dat zaken zijn waardoor men langer en prettiger kan leven.