Slaat de nieuwe bouwregelgeving de plank mis?

Opmerking

Reactie van ir. Ineke Schimmelpenningh op 23 December 2016 op 17.57

De bocht om met een brancard en een lift waar hij ook in past blijft helaas een probleem in veel gevallen. Jammer, als je tijdig contact opneemt met iemand die er zijn specialiteit van heeft gemaakt, kan er veel zonder extra kosten, en dat bespaart ook een hoop ellende en geld achteraf. Voorbeelden te over dat dat alsnog moest. Want het is toch best fijn als je zelf de schuifdeur naar het balkon open kunt krijgen en je niet eerst daarvoor je kinderen hoeft te bellen? Waar gebeurd.....

Reactie van Ir Johan Grootveld op 23 December 2016 op 17.47

Goede aanpassingen voor senioren en gehandicapten (wat al behoorlijk problematisch blijkt te zijn) hoeven niet altijd kostbaar te zijn. Meestal kan er zelfs "voor hetzelfde geld" veel meer duurzame toegankelijkheid worden gerealiseerd in bouwprojecten dan er nu gebeurt. Gewoon door bij elke bouw- en ontwerpfase gebruik te maken van de specifieke deskundigheid die daarvoor (al dan niet extern) beschikbaar is. Er worden bv. slechts zelden complete bedden in en uit woningen gereden, in bijna alle gevallen kan worden volstaan met de gangbare brancard- en rolstoelgeschikte doorgangen van 900mm breed.

Reactie van Bianca Sabel-Dommershuijsen op 23 December 2016 op 15.49

Als iedereen klantgericht zou bouwen zouden de regels misschien afgeschaft kunnen worden, maar helaas is dat nog steeds niet het geval. Zodra er regels worden afgeschaft worden deze onderdelen als bezuinigingen gezien, zie eerdere bouwbesluiten waarbij de bergingen eruit werden gehaald. Direct werden er woningen gebouwd zonder berging, waardoor het vervallen hiervan in het eerstvolgende bouwbesluit weer werd teruggedraaid. Het kan toch niet zo zijn dat de mindervaliden en ouderen de dupe worden van bezuinigingsmaatregelen van een ontwikkelende marktpartij. Zolang het een vraaggerichte markt is zal het wel meevallen met de aanpassingen in het ontwerp, maar zodra we over een aanbodgerichte markt praten, wat de woningbouw op veel plaatsen inmiddels al weer is geworden, worden de losgelaten regels gelijk als niet verplicht en dus niet noodzakelijk gezien.

Reactie van ir. Ineke Schimmelpenningh op 23 December 2016 op 15.33

Beste Paul, mee eens, je moet érgens een grens willen trekken. Een brancard moet wel kunnen en dat is vaak al moeilijk genoeg.

Reactie van Paul Lubbers op 23 December 2016 op 15.14

Beste Jacques, ik vind het nogal een eis om te schrijven dat er één ingang moet zijn voor een compleet ziekenhuis bed. Dat de hoofdentree zo breed is, is prima. Maar als men daarna niet verder kan in de lift of de galerij of een draai in de eigen woning te maken, dan heeft het niet heel veel nut. Om een ziekenhuisbed te kunnen verplaatsen in een woongebouw voor senioren betekent ook dat de galerijen een forse breedte moeten hebben, circa 3 meter i.v.m. draaicirkel. Dan moeten alle individuele voordeuren ook die breedte hebben en moet er niet in de hal van de woning gedraaid te worden, want dan zou de hal van de individuele woning ook niet voldoen. Een eis voor bed transport gebruiken wij alleen in verpleeghuizen.

Reactie van ir. Ineke Schimmelpenningh op 23 December 2016 op 14.45

Als alle betrokken partijen zouden weten waaraan ze moeten voldoen zou het niet zo belangrijk zijn. De ervaring is helaas dat dat (nog lang) niet het geval is. Ook met de beste intenties wordt de plank nogal eens misgeslagen. En dat merken de bewoners die afgaan op de aanprijzende verhalen dan al snel als ze er wonen, of al bij de bezichtiging.....

Reactie van jacques serle op 13 December 2016 op 0.14

 

Ten minste één ingang waar een compleet ziekenhuisbed doorheen kan zou wettelijk verplicht moeten zijn.
Dat is ongeveer één-meter-dertig. 130 cm.
Anders mag het geen verzorgings- of senioren woning genoemd worden.
Het bijkomende voordeel is dat de deurposten niet beschadigd raken door geduw en getrek vanwege een rolstoel.
Ook hoeft brandweer niet uit te rukken wanneer iemand vervoerd moet worden naar het ziekenhuis.
(Als er te lang gewacht wordt hoeft het ziekenhuis ook niet meer maar moet toch nog de brandweer komen)

Reactie van Ir Johan Grootveld op 12 December 2016 op 16.11

Regels die dienen ter bescherming van zwakkere partijen (zoals hier) dienen gehandhaafd te blijven. Tenminste totdat de bouwsector zichzelf inderdaad bewust wordt van noodzaak en nut van levensloopbestendig bouwen. (zoals Gerard stelt). Zolang in de bouwsector echter een zorgelijke miscommunicatie aanwezig is tussen woners en bouwers (Gerard), is het ronduit schandalig dat een overheid maar "alvast" regels opruimt. Alles aan de markt overlaten leidt niet tot de oplossing, maar maakt de (rolstoel)gebruiker als zwakste partij altijd de dupe. 

Onze overheid is nogal optimistisch gestemd over de "eigen kracht" die ouderen en gehandicapten als zwakkere partij hebben, om zich te kunnen redden als bestaande, redelijk werkende beschermende regels worden afgeschaft. In mijn praktijk van Wmo-woningaanpassingen en toegankelijkheid zie ik dagelijks tot welke ellende dit leidt.

Reactie van Paul Lubbers op 12 December 2016 op 13.09

Als ontwikkelaar van seniorenhuisvesting zijn wij voor minimale deurbreedtes zodat gebouwen rolstoeltoegankelijk zijn. Dit geld tevens voor breedtes van gangen en galerijen.  Maar de verplichtte berging op de begane grond is voor senioren vaak niet handig. Wij maken in de woning een goede berging zodat de senioren niet te ver hoeven te lopen met de zaken die ze willen opslaan. Bovendien is een berging in de woning geklimatiseerd waardoor die gebruikt kan worden voor opslag van boeken of kleding. Daarnaast maakten wij een algemene scootmobielenberging waarbij de gebruikers van een scootmobiel niet moeilijk hoeven te doen om in hun berging te komen via een bergingsdeur. Maar sinds er weer een individuele berging op de begane grond moest komen kwam de scootmobielenruimte te vervallen. Daarnaast is het ook vreemd dat als wij verpleeghuisplaatsen maken in een kleine woning (ca 55 m2 GBO) dat wij individuele bergingen moeten maken die deze mensen niet kunnen gebruiken. Deze mensen wonen immers op een gesloten afdeling of ze zijn bedlegerig. Dus de regelgeving kan helpen om de kwaliteit te verbeteren, maar kan ook soms te star zijn.

Reactie van Theo Overman op 12 December 2016 op 12.11

Het is toe te juichen dat er minder bouwregels komen. Echter kan dit niet tot gevolg hebben dat de woonkwaliteit, in welke vorm dan ook, hieronder gaat lijden.

De deuren- en kozijnen industrie zit niet te wachten op aanpassingen van fabricatieproces(sen).

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• Volgende ›
• Pagina