De bouw online verbonden.
Helft van de aanbestedingen kan onderhands... Bent u het hiermee eens?
Het aanbestedingsinstituut Bouw en Infra roept op werken met een aanneemsom tot een half miljoen euro onderhands aan te besteden. Openbaar aanbesteden van deze werken kost de bouw onnodig veel tijd en geld, gaat ten koste van de kwaliteit van de projecten en beperkt met name het regionale midden- en kleinbedrijf in de kans op werk. Tijd om het roer om te gooien, vindt het Aanbestedingsinstituut Bouw en Infra.
In 2010 heeft het Aanbestedingsinstituut meer dan 3000 aanbestedingen beoordeeld. Opmerkelijk is dat bijna de helft van alle openbaar aangekondigde aanbestedingen een omvang heeft tot een half miljoen euro. Joost Fijneman, manager van het Aanbestedingsinstituut: "Dat betekent dat de helft van alle aanbestedingen betrekking heeft op opdrachten tot 10 procent van de Europese aanbestedingsdrempel. Er is eigenlijk geen goede reden om een relatief klein werk openbaar aan te besteden. Terwijl het wel zeer gewilde werken zijn, vooral bij het midden- en kleinbedrijf. Niet voor niets komen er gemiddeld negen inschrijvers op dergelijke aanbestedingen af."
Volgens het Aanbestedingsinstituut zijn er met onderhands aanbesteden een hoop kosten te besparen. "Als 1500 aanbestedingen onderhands in de markt zouden worden gezet, met een maximum van vijf gegadigden, nemen de inschrijvingskosten af van 34 naar 15 miljoen euro." Daar komt bij dat bedrijven hiermee een extra prikkel krijgen om een hoge kwaliteit te leveren. "Als de kwaliteit van het werk tegenvalt, lopen bouwondernemers immers kans om voor een volgende aanbesteding niet meer te worden uitgenodigd."
EMVI wint terrein
Uit de 3000 aanbestedingen blijkt dat het EMVI gunningcriterium (Economisch Meest Voordelige Inschrijving) licht aan terrein wint ten opzichte van gunnen op de laagste prijs. Gemeten naar volume, wordt EMVI in 60% van de openbaar aanbestede opdrachten gehanteerd. Gemeten naar aantallen, is dat 18%.
“Kijken we naar de gemiddelde omvang van een project dat wordt aanbesteed op basis van de laagste prijs, dan blijkt die omvang 1,2 miljoen Euro te zijn. Voor rijksopdrachten ligt dat bedrag op 4,5 miljoen Euro. Voor deze bedragen geldt, dat door middel van kwaliteitscriteria -mits deze juist worden toegepast- een beter resultaat kan worden bereikt. Gunnen op basis van EMVI zit dus nog lang niet aan z’n top” aldus Joost Fijneman.
Kortom: alle reden voor met name de lagere overheden om het roer in het aanbestedingsbeleid om te gooien. Fijneman: "Zo ingewikkeld is het niet. In het Aanbestedingsreglement Werken is nauw omschreven hoe zo'n onderhandse procedure open, eerlijk en transparant kan worden ingericht. Tevens is er nog meer ruimte om creativiteit van de markt te benutten. Emvi, mits op een goede manier toegepast, kan die ruimte bieden.” (Bron: Bouwend Nederland)
Hoe kijkt u als bouwprof aan tegen de conclusie van het Aanbestedingsinstituut Bouw & Infra? Kan de helft van de aanbestedingen beter onderhands gedaan worden of heeft u een andere mening hierover? We horen graag uw reactie.
Weergaven: 453
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van R. J. Bouma op
-
Mee eens. Zolang de aannemers ook nog de kleine zelfstandigen, die goede kwaliteit leveren, aan het werk houden met dit soort aanbestedingen ben ik alleen maar voor. Het is zonder van de overheids-uitgaven, en dus, ons belastinggeld.
-
Permalink Antwoord van Ad de Vrieze op
-
Ik zou het van harte ondersteunen, zeker als daarmee de trent gekeerd kan worden om steeds meer (kleinere) werken europees aan te besteden. Voor architecten wordt het daarbij al moeilijk genoeg om aan irrelevante omzeteisen te voldoen. Is ook onderzocht van waaruit deze cultuur ontstaan is? Wat is of lijkt het voordeel van de lagere overheden om het zo te doen?
-
Permalink Antwoord van Ing. J.O. 't Hooft op
-
Zeer zeker mee eens. Het bespaart kosten zonder aan kwaliteit te hoeven inboeten.
Daarnaast kunnen onnodige reiskilometers worden voorkomen.
De diverse overheden moeten dan (vooral voor de infra werkzaamheden) wel voldoende kennis in huis hebben en zich niet gaan verschuilen achter onnodige niet relevante eisen.
-
Permalink Antwoord van WillemJan Bluyssen op
-
Zeker mee eens. Goed om voor dergelijke werken gebruik te maken van regionale aannemers. Zodoende kunnen dergelijke aannemers meer regionale werken tegelijk doen, want ze verliezen minder tijd met reizen en inkopen elders in het land.
Ook beter voor het milieu en hopenlijk ook minder files.
-
Permalink Antwoord van Ed Beumer op
-
De conclusie van het aanbestedingsinstituut B&I kan ik deels onderschrijven. De openbare markt laat oha weinig ruimte voor kleine tot middelgrote aannemers, mede doordat nauwelijks aan de gestelde inschrijving- of gunningcriteria kan worden voldaan.
Een opdrachtgever moet goed nadenken over welk product er uiteindelijk moet worden geleverd: Is er een gerede kans op meerwerk, zijn er aanvullende werkzaamheden te verwachten, zijn de hoeveelheden, de logistiek, omgevingsfactoren enz. duidelijk (PvE), wordt het werk gedragen (politiek, omwonenden, beheer), enz. Het aantal onzekere factoren bepaalt hoe het beste kan worden aanbesteed, niet de hoogte van de raming.
Wanneer het een regulier werk betreft (weinig onzekerheden), zonder spannende zaken, beperkte uitvoeringsduur en een herhaling van vaker genomen stappen, besteed dan openbaar aan op laagste prijs. Hierbij wordt optimaal gebruik gemaakt van de marktwerking en dit houdt de opdrachtgever scherp! Houdt het werk behapbaar, voer het desnoods uit in meerdere fasen. Zet ervaren toezicht en directie in tijdens de realisatie, dan zou het werk toch redelijk soepel moeten verlopen.
Wanneer het een bewerkelijk werk betreft (veel onzekerheden) dan is het beter om een teamverband op te tuigen. Samen een gedragen product afleveren geeft dan toch weer de meest optimale prijs-kwaliteit verhouding. Daarvoor zou een evenwichtig projectteam moeten worden samengesteld en dit gaat veelal het beste in de onderhandse sfeer, er kan beter worden ingespeeld op wederzijdse verwachtingen.
Let wel, onvoorziene zaken kosten altijd meer, of een werk nu openbaar of onderhands is aanbesteed, een aannemer is geen liefdadige instelling! Het is daarom zaak om te proberen zoveel mogelijk onvoorziene zaken van te voren te voorzien en dit ook te communiceren met betrokkenen. Hierin schieten opdrachtgevers wel eens tekort, men stuurt teveel op onderbuikgevoelens die niet worden uitgesproken en/of geborgd. Het uitvoeren en laten vaststellen van een risicoanalyse waarbij meerdere disciplines worden betrokken, ook buiten het vakgebied, kan hiervoor een goed hulpmiddel zijn.
Overigens hoeft het natuurlijk niet zo te zijn dat werken tot een half miljoen per definitie eenvoudiger zijn dan een werk van bijv. 50 miljoen. Logistiek kunnen kleinere werken zeer complex zijn.
Kortom: Hoe het beste kan worden aanbesteed zou wat mij betreft per werk moeten worden bepaald, niet de hoogte van de raming!
VERTROUWEN speelt altijd een cruciale rol!
Welkom bij
BouwProfs
© 2024 Gemaakt door Michel Eek.
Verzorgd door
