BouwProfs

De bouw online verbonden.

Zoals u wellicht weet, belichten wij iedere week een bouwprof in de rubriek "In de Schijnwerper". Afgelopen week was het de beurt aan Jos Lichtenberg. Jos is hoogleraar Productontwikkeling aan de TU Eindhoven en voorzitter van de Stichting slimbouwen.

In deze rubriek stelt de betrokken bouwprof ook een dringende vraag aan zijn of haar collega bouwers. Ook Jos heeft een vraag aan u, over hoe u aankijkt tegen innovatie.

Zijn vraag luidt:

" Ik verbaas mij altijd over de weerstand die velen t.a.v. innovatie hebben. Ik sla misschien wat naar de andere kant door, maar ik vraag mij altijd af hoe ondernemers gerust kunnen blijven slapen zonder zichtbaar aan de toekomst te werken en in innovatie te investeren. Liefst ook met professionele ondersteuning hetgeen de succeskansen aantoonbaar verhoogt.

Ziet men die toekomst niet zo rigoureus veranderen, is het berusting omdat de collega’s het ook niet doen hetgeen een beschermd gevoel geeft, is het een gebrek aan middelen, denkt men misschien juist wel heel actief in R&D te zijn, maar kan men het zelf af, is het de complexe marktstructuur?

Ik zou graag een keer een direct en heel eerlijk antwoord willen hebben op deze vraag liefst van heel veel collega bouwprofs. Geef vooral niet het sociaal gewenste antwoord. Ik wil het mechanisme beter leren begrijpen. "


BouwProfs, en Jos Lichtenberg zijn benieuwd naar uw antwoord!

Weergaven: 520

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Reactie via BouwProfs op Linkedin van Maurice van Mourik, zelfstandig architect - bouwkundige:

" Beste Jos,

Wat ik als architect zie en begrijp :

- matige tot slechte honorering van de opdrachten, waardoor het lastig is om
geld te reserveren voor innovaties
- chaotisch verloop van opdrachten, of te lange procedures dankzij onze
overheid.
- te weinig terugkoppeling met o.a. opdrachtgevers, aannemers, bewoners etc.
- discontinuiteit van de opdrachten. Het ene moment is er wel werk, het
andere moment niet.
- binnen de architectenbureau's vindt voortdurend een kaalslag, c.q. verlies
van talent en opgebouwde kennis plaats, omdat bij recessies veel mensen
worden ontslagen. De gevolgen laten zich raden : demotivatie, verlies aan productieve en ervaringsgerichte mensjaren, slechte werksfeer binnen de bureau's , etc. etc. Kortom: een drama !!

Door bovenstaande factoren ontstaat een klimaat van afwachten en wantrouwen. Als men zich onzeker voelt, ga je niet innoveren.

De conclusie is : de bouw is erg versnipperd, gecombineerd met veel bureacratie. Ikzelf baal al jaren van deze situatie, maar voel mij ook machteloos !!

Wel kunnen er er dankzij Internet misschien nieuwe combinaties of werkwijzen worden ontwikkeld, waardoor deze patstelling doorbroken wordt. Ikzelf heb erg veel plezier/profijt van de mogelijkheden van e-mail en Internet, waarmee je heel snel tekeningen en opmerkingen naar bouwpartners kunt versturen. Dit is een geweldige uitvinding , want het bespaart veel rompslomp. Ik kan nu in mijn ééntje een heel netwerk van mensen aansturen en vica versa,wordt ook weer aangestuurd door bijvoorbeeld de aannemer. Ook het opzoeken van bouwproducten/leveranciers is een stuk gemakkelijker !

Maar de bovengenoemde factoren blijven dus toch nog een grote rol spelen, waardoor Internet deze nadelen dus nog niet goed kan oplossen. Een voorbeeld van een aantal jaren terug, waarin door architect Groosman het virtuele kantoor werd gepromoot. Een leuk en innovatief idee, maar door bovengenoemde factoren tot een roemloos eind gekomen.

Toch denk ik, dat alleen d.m.v. Internet deze nadelen verbeterd kunnen worden en wil hierin graag meedenken. "
Beste Jos,

Als bouwkostendeskundige stel ik me altijd erg kritisch op wanneer het innovatieve zaken betreft. Ik ben met name bang, dat bij nieuwe zaken de scope niet voldoende is om alle mogelijke problemen van de innovatie te overzien.
Pas wanneer de meerwaarde voldoende duidelijk is, ben ik overtuigd. Hierbij hou ik wel in de gaten of er niet toch onverwachte zaken ontstaan om op een volgend moment soortgelijke zaken te tackelen.

Overigens juig ik wel innovaties toe, omdat ook ik inzie dat de bouwwereld een erg stugge sector is waar innovaties als lastig worden ervaren.
Mijn ervaring is dat in de bouwwereld teveel de conservatieve mentaliteit heerst van "dat hebben we toch altijd zo gedaan". Veranderingen van processen worden maar mondjesmaat geaccepteerd. Reden is wellicht het feit dat vaak moeilijk direct inzichtelijk gemaakt kan worden welke financiële voordelen een veranderproces met zich mee kan brengen en of in combinatie met het feit dat wanneer de ene discipline in de bouw zijn werkmethodes aanpast deze gevolgen heeft of kan hebben voor andere disciplines, die vervolgens geen medewerking verlenen of zelfs niet genegen zijn hier ook maar onderzoek naar te doen.
Er zijn vele innovaties die economisch en technisch een verbetering geven op bestaande zaken. Het gaat bij innovaties om het denken, het durven én het doen.

Durf dus in innovaties te denken en doen. Als een innovatie technisch en economisch een verbetering geeft blijkt de commerciele haalbaarheid het enige overgebleven probleem. De commerciele haalbaarheid is afhankelijk van marktmacht en wie de regie heeft bepaald. Veel mensen denken de regie te hebben maar in de praktijk blijkt dat de regie op te veel tafels wordt uitgevoerd.

Nederland komt door de regelbrei en daarmee gepaard gaande gespreide regie onvoldoende aan innovatie toe.
Dag Jos,

Welke branche noemt zichzelf nog nijverheid en niet industrie? Er wordt nog steeds gesproken over BOUWNIJVERHEID dat zegt toch al genoeg!

Zelf ben ik heel vaak afgerekend op mijn drang om te innoveren. Of het nu gaat om product innovaties of business innovaties, innoveren ziet niet in het bloed van de mensen in de bouw. Ik sprak laatst iemand die gaf aan dat de bouw lang cyclisch van aard is en dat het dus niet in de horizon van beleidmakers en uitvoerenden in de bouw zit om te innoveren. Er is ogenschijnlijk geen “noodzaak” om te innoveren omdat de gevolgen van NIET innoveren niet voelbaar zijn. Ergo er wordt geen geld en tijd voor vrij gemaakt.

Daarnaast is de bouw nog altijd een vakmanschap en GEEN professie. Vakmensen innoveren de handeling die ze ZELF doen maar hebben niet de aard om over hun eigen scoop heen te innoveren. Als er al geïnnoveerd wordt is dat over het algemeen ook nog technisch van aard.

Deze aard leidt bijna tot de conclusie dat er ALIENS nodig zijn om de bouw te veranderen. Misschien zijn het de Ikea’s, de BMW’s of de Apple’s van deze wereld die het van ons in de bouw moeten overnemen, want zelf lijken we er niet toe in staat.

Daar komt nog bij dat andere industrieën allang de technische innovatie een plaats hebben gegeven naast de zo mogelijk nog belangrijkere PROCES INNOVATIE. Zoals je weet ben ik daarom ook gestart met de promotiestudie ProcesmatigBouwen. Op die manier hoop ik een bijdrage te kunnen leveren aan het inzetten van proces methoden en technieken om de bouw professioneler te maken.

Succes, Eric Offermans
Beste Jos,

Hierbij een korte reactie van een engineer werkzaam bij een innovatief bouwbedrijf.

Mijn ervaring is dat innoveren in de bouwkolom indruist tegen 2 basis beginselen.

De eerste is een inkopper en omschrijf ik zelf altijd "bang voor het onbekende", er is altijd wel een reden om iets niet te doen en vast te houden aan hoe dingen altijd al gingen. Heeft ook te maken met risico's en in de bouw zijn we heel goed om die altijd te zien in iets wat een beetje anders is.

Het tweede punt waar wij vaak tegen aanlopen (ook binnen onze eigen organisatie) is puur een menselijk gegeven, dat je bij innoveren bezig bent met dingen te veranderen. Dit is iets dat bij veel mensen indruist tegen de eigen natuur en door veel mensen als vervelend wordt ervaren. Men laat dingen simpelweg liever zoals ze zijn en het beruchte hoofd boven het maaiveld uitsteken wordt zeker in de bouwkolom niet altijd gewaardeerd. Helaas moet ik in de bouwkolom constateren, dat er veel deze mensen op beslissingsbevoegde posities zitten, waardoor dit ook intact blijft.

Maar gelukkig gloort er ook hoop aan de horizon en zijn er steeds meer partijen die inzien dat het "anders" moet. Echter zal dit in de bouw een weg van vele kleine stapjes zijn, voordat er echt grote veranderingen zullen plaatsvinden.

Met vriendelijke groet,

Bas van der Zanden
Huybregts Systeembouw
Beste Jos,

Het bouwen wordt vanuit de geschiedenis al als conservatief bestempeld.
Innovaties worden gedragen door een aantal enthousiaste voortrekkers die vanuit hun visie hier tijd, geld en onderzoek aan willen besteden.
Vaak moet er om te innoveren een beroep worden gedaan op andere deskundigen uit misschien ook nog wel heel andere disciplines.
Dit kost veel tijd en communicatie.
Doordat veel vakgenoten alsmaar druk zijn met het uitwerken van concrete opdrachten resteert er onvoldoende tijd en wellicht ook financiële middelen om hierin te investeren.
Ik meen dat ook te herkennen in de onbekendheid van veel vakgenoten met de diverse subsidieregelingen en trajecten die onder begeleiding kunnen worden gestart bij de diverse kenniscentra in Nederland.

Men ziet de noodzaak van innoveren wel maar wil de risico's van een mislukt innovatieproject liever bij een ander neerleggen.
Het blijft vaak bij de uitvoerende partijen het ambacht (of core-business) wat nadrukkelijk op de eerste plaats komt.
Innovaties worden pas eigen gemaakt wanneer het bewezen is en er een commercieel voordeel mee kan worden gedaan.
Dus op het moment dat het innovatieve traject reeds is gelopen!
Het onderscheid wat ontstaat wanneer je met vernieuwing bezig bent op het vlak van PR en identiteit wordt vaak niet eens gezien.

De angst om de nek uit te steken en te investeren in een project wat misschien mislukt of niet geheel het gewenste resultaat geeft, lijkt voor veel collega's binnen de bouwkolom een aspect wat innovaties niet stimuleert.
Geïnvesteerd geld weg, en misschien een imagoschade en zeker een deuk in het ego.
Genoeg redenen dus om er maar niet aan te beginnen!
Beste Jos,

Als woningbouwontwikkelaar zal ik ook nog een duit in het 'excuus-zakje' doen:
Wij trachten altijd een project te ontwikkelen dat zoveel mogelijk beantwoord aan de vraag (van woningkopers in dit geval).
Daar ontstaat het kip en ei verhaal: wat men niet kent, daar vraagt men ook niet naar. Anders gezegd, men is (nog) niet bereid te betalen voor iets nieuws/innovatiefs dat onbekend is.
De ruimte om toch met nieuwe producten te komen (zonder dat het meer opbrengt) is in goede tijden nog wel aanwezig, maar in de huidige markt niet.
Daarnaast speelt voor ons het garantie-aspect nog een belangrijke rol: als een product zich nog onvoldoende heeft bewezen (c.q. de betreffende leverancier) lopen wij als garantieverstrekker een groot risico.
Zie hier onze dilemma's....
De vis is de laatste die merkt dat het water is veranderd.
Hij besteed zijn tijd aan vandaag en morgen is voor een ander.
Of te wel: - verbeteren ja, innoveren is lastig, zonder direct voordeel of "dwang".
Beste Jos,
Innovaties zijn nieuw.
Ten behoeve van de discussie chargeer ik, maar dat maakt de discussie wel helder denk ik.

De bouw heeft volgens mijn beleving altijd een tijd gebrek. Het moet zo snel mogelijk af.
Het bouwwerk wordt in een aantal stadia getoetst.
Als je dus als ontwerper/bouwer innovatief wilt bouwen moet je aantonen dat je product/proces ten minste dezelfde kwaliteit heeft als de vereiste bestaande kennis. Door onwetendheid moeten allerlei zaken dan extra worden aangetoond.
Om wille van de tijd en om niet in een discussie te geraken met de toetser wordt dan vaak voor de eenvoudig (vertrouwde traditionele) bouwwijze gekozen. Discussies leidt volgens mij vaak tot ongewenste en dure vertraging.

Niet alleen de directe toetser speelt hierbij een rol, maar ook via de aansprakelijkheid de indirecte toetser. Gaat het mis dan moet de desbetreffende adviseur van de verzekering ook snappen dat het werk goed gedaan. Bij twijfel wordt al gauw niet of slechts zeer beperkt uitgekeerd. De top van een verzekeringsmaatschappij heeft niet ten doel haar klanten te dienen, maar een zo groot mogelijk redement te maken (weinig uitkeren en wel voldoende premie ontvangen).

Tot slot als je ontwerper/bouwer wilt aantonen dat een innovatief product of werkwijze goed te gebruiken is, zijn vaak een dure investeringen in tijd en geld nodig. Of bouwbedrijven en adviesbureau's dat hebben, is natuurlijk de vraag.
Samenwerken om samen iets te ontwikkelen is een hele goede optie.
Stel elk adviesbureau betaald 100 euro per jaar voor een innovatie fonds ik denk dat we dan niet uitgeinnoveerd raken.

mvg
Taco
Hoezo weerstand tegen innovatie. Er zijn maar een handvol bouwkostenbureau's in nederland die informatie volledig digitaal kunnen verwerken, onder andere ons bureau.Dan heb ik het niet over BIM maar bijvoorbeeld, autocad, geo-ID, enz.
Wij zijn ons ervan bewust dat we mee moeten met de digitalisering anders raken we achterop en missen we de groeikansen.

Ook wij zien met name bij toeleveranciers / onderaannemers een zekere terughoudendheid. Zeker als het gaat om een digitale offerteaanvraag. " heb je geen papieren versie" is een vraag die wij vaak krijgen. Als je maar volhoudt gaat de rest vanzelf mee lijkt me. Wij zijn ervan overtuigd dat er nog een hoop te verbeteren is op het gebied van informatieuitwisseling en procesbeheersing en willen daar graag aan meewerken.

ruud speijer
Innovatie dient een vaste kernwaarde te zijn van de strategische bedrijfsvoering. Innoveren is differentiëren en een blijvende investering in de toekomst. Voortschrijdend inzicht en een garantie voor een koploperspositie in de industrie.

Benieuwd hoe dit wordt opgepakt bij Kingspan Duurzame Bouwsystemen ?: www.kingspanpanels.nl. Vergeet ook niet de
info te volgen over het Duurzaamheidspaviljoen dat op Building Holland & PROVADA verschijnt.

Antwoorden op discussie

RSS

Wie zijn lid van BouwProfs?

© 2024   Gemaakt door Michel Eek.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden

Google+