De bouw online verbonden.
Is het FSC keurmerk hout ten dode opgeschreven?
Vandaag staat onder meer in Trouw te lezen dat Nederlandse bosbeheerders massaal het vertrouwen hebben opgezegd in het FSC-keurmerk voor duurzaam hout. Als reden wordt gegeven de administratieve rompslomp. Diverse bosbeheerders overwegen nu hun hout als duurzaam 'streekhout' op de markt brengen, voorzien van een eigen logo.
Kunnen we hier spreken van een gemiste kans nu in één jaar tijd 30% van de leden FSC heeft opgezegd? Of juich jij de ontwikkeling juist toe duurzaam streekhout op de markt te brengen onder eigen label?
Update: FSC Nederland heeft inmiddels een artikel op haar website geplaatst in reactie op het artikel op Trouw.nl.
Weergaven: 1230
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van David Meijer op
-
De term streekhout doet me denken aan de appellation benaming voor wijn. Dat werkt goed MITS de overheid regels en voorwaarden opstelt waaronder dat logo gevoerd mag worden. Maar om scheve concurrentie te voorkomen dienen die regels voor hout - waarvan de kwaliteit iedere gelijk moet zijn (in tegenstelling tot wijn) - internationaal te zijn opgesteld.
Dus nee, geen streekhout benaming, wel een eenduidig merk. Hou de administratieve regels maar tegen het licht !!
-
Permalink Antwoord van Chris Bruijnes op
-
Helemaal eens met David Meijer. FSC is een bekend en ingeburgerd keurmerk. Het laatste wat we nodig hebben is meer keurmerkverwarring. Als de administratieve rompslomp te groot is, moet daaraan wat gedaan worden. Het laten vallen van een goed keurmerk is wel het laatste wat je doet.
-
Permalink Antwoord van Wijbranda Holterman op
-
Het lijkt mij, dat de vraagkant daarin bepaald. Om duidelijkheid te hebben over wat je krijgt wordt in het bestekboek een label gevraagd, waarvan duidelijk is wat dat inhoudt. Dus bijv. FSC. In Stabu-bestekken is sinds enige tijd een standaard tekst opgenomen die verwijst naar Dutch Procurement Criteria for Timber en een goedkeuring door TPAC. Dat hoeft niet alleen FSC te zijn.
Leveranciers die afzien van een keurmerk dat door TPAC is goedgekeurd, vallen dan besteksmatig buiten de boot.
-
-
Maar dan alleen als de TPAC in alle landen gelijk is. Gezien die vraagkant nog steeds heel vaak op prijs moeten concurreren hebben zij belang bij een laagste prijs, en niet het beste voor het milieu (want daar 'kopen' ze niets voor).
Wijbranda Holterman zei:Het lijkt mij, dat de vraagkant daarin bepaald. Om duidelijkheid te hebben over wat je krijgt wordt in het bestekboek een label gevraagd, waarvan duidelijk is wat dat inhoudt. Dus bijv. FSC. In Stabu-bestekken is sinds enige tijd een standaard tekst opgenomen die verwijst naar Dutch Procurement Criteria for Timber en een goedkeuring door TPAC. Dat hoeft niet alleen FSC te zijn.
Leveranciers die afzien van een keurmerk dat door TPAC is goedgekeurd, vallen dan besteksmatig buiten de boot.
-
Permalink Antwoord van Wim Arnoldus op
-
Wat een aandacht voor de bosbouwers in Nederland. Ik ben erg benieuwd hoeveel m3 hout zij produceren voor de markt in verhouding tot het totale volume hout dat in NL verwerkt wordt. Ik denk dat het om een enkel procentje gaat.
Ik hoorde laatst dat er 27.000 FSC gecertificeerde bedrijven zijn in de wereld. 30 plus of min in NL zal niet zo heel veel veranderen denk ik. En dat is maar goed ook, want als alle 30 opzeggers (zoals in het artikel te lezen is) hun eigen (keur)merk in de markt gaan zetten dan wordt het er niet overzichtelijker op.
-
Permalink Antwoord van Marleen van Herwijnen op
-
FSC-gelabeld hout lijkt mij niet ten dode opgeschreven. In de tropen kan FSC zeker een (hoofd)rol spelen en op naaldhoutgebied ook nog wel. In Nederland is FSC echter minder zinvol omdat illegale houtkap en kaalkap in ons land niet (echt) aan de orde zijn.
-
Permalink Antwoord van Michel Eek op
-
FSC Nederland heeft inmiddels een artikel op haar website geplaatst in reactie op het artikel op Trouw.nl. Lees het hier.
-
Permalink Antwoord van Harrie Lieverse op
-
De reactie van FSC-Nederland maakt de discussie al wat duidelijker. Overleg met de Nederlandse boseigenaren lijkt mij de juiste weg naar een oplossing. De regels voor het FSC-Keurmerk zijn in aanvang ontwikkeld voor tropisch hardhout. In de praktijk blijkt ook dat daar duidelijke regelgeving en strenge controle nodig zijn. Duitsland en de Scandinavische landen vonden/vinden het FSC-label ook overbodig, die landen hebben al (eeuwen-) lang een goed bosbouw beleid. Toch wordt veel hout uit die landen nu op de markt gebracht met PEFC of FSC keurmerk. Voor de houtindustrie en de voorschrijvende instanties is het werken met een of twee keurmerken veel praktischer. Voor het FSC-keurmerk zal de uittreding van 30 Nederlandse bosbouwers niet veel consequenties hebben. Het afzetgebied voor "streekhout" zal zich mogelijk ook beperken tot de eigen streek. Dat kan een nadeel zijn voor de boseigenaar. Kortom, overleg tussen FSC-Nederland en de boseigenaren over een goed te handhaven keurmerk voor Nederlands hout lijkt mij de juiste weg.
Welkom bij
BouwProfs
© 2024 Gemaakt door Michel Eek.
Verzorgd door
