De stelling is onjuist. De basis voor Cradle to Cradle ligt nog altijd bij het ontwerp. Als in het ontwerp geen rekening gehouden is met de toekomst dan helpen hergebruikte materialen niet veel. Juist door in het ontwerp reeds na te denken over hoe in de toekomst de constructie, onderdelen en materialen weer hergebruikt kunnen worden sluit je de kringloop. Hergebruik van materialen is slechts een van de oplossingen die Cradle to Cradle je biedt.
We hebben het in Nederland allemaal over duurzaam bouwen, en duurzame bouwproducten, en die zijn erg erg erg belangrijk voor de toekomst.
Maar wat we vergeten zijn de bouwmaterialen die om welke reden dan ook het bouwwerk waarvoor ze bedoeld waren niet gehaald hebben. Verkeerde maatvoering, kleur, afwerking, noem maar op. Ik stel dat meer dan 10% van de bouwmaterialen die geproduceerd worden niet gebruikt worden en ergens in een magazijn of werkplaats liggen.
Laten we die eerst een nuttige toepassing geven, immers alle milieubelastende activiteiten van de productie hebben op deze producten al plaatsgevonden.
het bovenstaande is de basis geweest voor de start van mijn platform hiervoor. Ik mag geen reclame maken, dus ik zal het niet doen. Maar juist die materialen die geen energietoevoeging meer behoeven zijn erg cradle to cradle als je het mij vraagt.
In de afgelopen maanden heb ik veel bouwers en bouwmaterialenhandelaren bezocht en werkelijk iedere onderneming heeft ze liggen, de winkeldochters. Maak eerst die nuttig voordat je nieuwe producten gaat maken.
Tot zover mijn betoog voor hergebruik of nuttige toepassing van wat we al hebben liggen.
Het is inderdaad een goede basis met hergebruik te beginnen, wel is van belang dat architecten bij het ontwerp en de materiaalkeuze niet allerlei (duo)materialen zo aan elkaar geplakt hebben dat separatie te gecompliceerd en technisch/economisch vrijwel ondoenlijk is geworden.Vooral bij muurisolatie en bij tussenwanden en vloeren is dit vaak het geval.
C2C begint dus inderdaad bij het ontwerp, het is nastrevenswaardig, maar op het moment lijkt het ook wel een commercieel concept waarvan de overheid in Nederland voor een groot gedeelte de branding voor haar rekening heeft genomen.
LCA's berekenen voldoet weliswaar ook, maar of dat goedkoper is? Wij wilden laatst een LCA berekening laten uitvoeren voor een secundaire grondstof, kosten ca. 20.000 euro.
Helemaal met Wim eens!
Bestaande materialen hergebruiken is volgens mij een goede methode die de C2C gedachte recht aan doet. Laatst nog een ontwerp gemaakt voor een nieuwe stal welke gebouwd gaat worden van bestaande houten elementen gekocht op Marktplaats; beter kan toch niet?
Bij veel C2C produkten kan je kanttekeningen plaatsen. Wat gebeurd er met materiaal als het vervangen moet worden, het gebouw gesloopt wordt? Komt het in het milieu? Is het composteerbaar? Kan je het scheiden? Wat voor grondstoffen zijn gebruikt? Komt het wel terug bij de leverancier om gerecycled te worden? Of zit het vast (verlijmd) aan zijn ondergrond waardoor je er niets meer mee kan.
Zo kwam ik laatst nog een zogenaamde "duurzame" (geen C2C) laptop van bamboe tegen. Ja het binnenwerk, de elektronica, was natuurlijk gelijk aan ieder andere laptop qua milieubelastende materialen. Alleen aan de buitenzijde waren bepaalde delen voorzien van bamboe. Aan het einde van zijn levenstijd gaat deze laptop waarschijnlijk naar het inzamelpunt van de gemeente (of in de container) en wordt het bamboe niet gescheiden van het plastic. Waarschijnlijk was de laptop milieuvriendelijk als alles in kunststof was uitgevoerd. Misschien een raar voorbeeld.....
Mijn mening,
Cradle to cradle is een denkwijze, systeem/ proces maar vooral een mentaliteit.
Vanuit mentaliteit is de kans van slagen het grootst wanneer een ieder in het bouwproces van de noodzaak daartoe doordesemd is.
Hergebruik van bouwmaterialen stimuleert het mentaliteit bewustzijn op voorbereidend en uitvoerend niveau.
Zijn we niet eerst op zoek naar het herbruikbaar maken van de bouwmaterialen voor we aan de slag kunnen gaan met de daadwerkelijke hergebruiken?
Wim Arnoldus heeft een goed punt met een focus op overtollige materialen. Maar dat is het vinden van een oplossing voor het resultaat van een (huidig) groter probleem.
De versplintering en het 'in-het-eigen-straatje' denken van de traditionele bouwbranche is waar uiteindelijk een mentaliteits- en gedragsverandering in moet plaatsvinden. Per branche apart komen we er niet uit.
Naar aanleiding van de stelling en de diverse reacties daarop:
Filosofisch: Zou het essentiele van een kringloop niet zijn dat zij begin noch einde kent? C2C kent daarbij het fundamentele onderscheid tussen de biologische enerzijds en de technische cyclus anderzijds. Hebben we daarmee niet al een stevige ontwerp en realisatie uitdaging binnen de bouw? Volgens mij komen nu beide cycli veel gemengd voor, met alle (milieu) gevolgen van dien?
Practisch: Zou vanuit de visie van de stichting Slimbouwen.nl de Trias Materia (analoog opgezet aan de beter bekende Trias Energetica) een handreiking zijn?
1. Voorkom onnodig materiaalgebruik (optimalisatie, levensduur, flexibiliteit);
2. Gebruik duurzame/ biologische materialen (zuiverheid, natuurlijkheid);
3. Gebruik technische materialen verstandig (onderlinge scheiding, recyclebaarheid).
Zou ideaal gezien een gebouw een "opslagplaats" van (toekomstig) bouwmateriaal kunnen zijn? Eigenlijk hadden de Grieken en Romeinen dat al; veel van hun materialen zijn nu in de latere gebouwen terug te vinden! Zou de huidige complexe maatschappij dit opnieuw willen vormgeven? Hebben we dan niet een pracht uitdaging voor eigenaren, ontwerpers, bouwers en beheerders ten behoeve van gebruikers en ons aller milieu?
Ideaal: Een gebouw dat zowel het functioneren van de gebruikers als ons milieu verbetert!
Zelf woon ik in een boerderij waarvan de gebinten uit een ander gebouw komen. Hergebruik van materialen is hier ook niet nieuw. Eikenhout was in 1900 ook zeer kostbaar, daarom werd het in die tijd veel hergebruikt.
Het eikentijd werd in die tijd trouwens speciaal aangeplant op de brinken voor de bouw van de boerderijen. Was dat even duurzaam, C2C bestond nog niet.....
Oneens,
Door nu al te redeneren vanuit 'hergebruik' in enge zin, ondergraaf je de fundamentele gedachte van C2C. Het gaat om de hele keten en we moeten juist proberen om in de omslag naar C2C vertegenwoordigers van die hele keten bij elkaar te trekken om tot innovatieve oplossingen te komen. Hergebruik blijft uitgaan van materiaal dat in de afvalfase terechtkomt en waar dan een nieuwe functie voor gevonden moet worden.
Als noordelijke milieufederaties proberen met de bouw een (kleine) omslag te bereiken met het regionale project 'hennep to house', waarbij regionaal geteelde hennep wordt verwerkt tot isolatiemateriaal dat ook na gebruik een functie krijgt. Zie voor meer informatie www.henneptohouse.nl.